Łuna 14
| Inne nazwy |
Łunnik 14, E-6LS No. 113 |
|---|---|
| Zaangażowani | |
| Indeks COSPAR |
1968-027A |
| Indeks NORAD |
03178 |
| Rakieta nośna | |
| Miejsce startu | |
| Cel misji | |
| Orbita (docelowa, początkowa) | |
| Perycentrum |
160 km[2] |
| Apocentrum |
870 km[2] |
| Okres obiegu |
160 min[2] |
| Nachylenie | |
| Czas trwania | |
| Początek misji |
7 kwietnia 1968 (10:09:32[2] UTC) |
| Koniec misji |
10 kwietnia 1968 |
| Wymiary | |
| Masa całkowita |
1700[2] kg |
Łuna 14 (ros. Луна-14 - Księżyc-14) – radziecka sonda kosmiczna przeznaczona do badań Księżyca. Czwarty radziecki sztuczny satelita Księżyca.
Przebieg misji[edytuj | edytuj kod]
Start sondy nastąpił 7 kwietnia 1968 roku z kosmodromu Bajkonur w Kazachstanie. Łuna 14 na orbicie wokółksiężycowej znalazła się 10 kwietnia 1968 roku. Początkowe parametry lotu: peryselenium – 160 km, aposelenium – 870 km, nachylenie orbity – 42° i okres obiegu 2 godziny 40 minut.
Zadaniem Łuny 14 jako satelity Księżyca było przeprowadzenie badań dotyczących pola grawitacyjnego oraz uściślenia jego masy, ponadto przeprowadzono eksperymenty z łącznością Ziemia – satelita Księżyca – Ziemia; inne zadania sondy to pomiary promieniowania kosmicznego i strumieni cząstek naładowanych nadchodzących ze Słońca oraz otrzymanie dodatkowych informacji dla utworzenia dokładnej teorii ruchu Księżyca. Misja zakończyła się 10 kwietnia 1968 roku[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Mark Wade: Luna E-6LS. Encyclopedia Astronautica. [dostęp 2013-07-14]. (ang.).
- ↑ a b c d e f Luna 14. [w:] NSSDCA Master Catalog [on-line]. NASA. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-24)]. (ang.).
- ↑ Kosmonautyka. Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1971, s. 154-155.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- E. Staniewski, R. Pawlikowski, 15 lat podboju kosmosu 1957-1972, Wydawnictwo MON, Warszawa 1974
| Radziecki program Łuna (1958–76) |
|
|---|---|
| Rosyjski program Łuna-Głob (od 2023) |
- Pogrubieniem oznaczono misje aktualnie prowadzone; kursywa oznacza sondy w drodze do celu.