17 Dywizja Piechoty (LWP)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
17 Dywizja Piechoty
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1945

Rozformowanie

1946

Tradycje
Rodowód

2 zapasowy pułk piechoty

Dowódcy
Pierwszy

płk Aleksander Sadowski

Organizacja
Dyslokacja

Kraków

Rodzaj wojsk

Piechota

Podległość

Krakowski Okręg Wojskowy

17 Dywizja Piechoty (17 DP) – związek taktyczny piechoty ludowego Wojska Polskiego.

Historia dywizji[edytuj | edytuj kod]

Dywizja została sformowana w sierpniu 1945 na bazie 2 zapasowego pułku piechoty według etatów pokojowych o stanie osobowym 6200 żołnierzy[1]. Całością sił stacjonowała w garnizonie Kraków. Weszła w skład Krakowskiego Okręgu Wojskowego. W 1946 dywizja została rozformowana[2][3]. W okresie od 31 lipca 1945 do lutego 1946 dywizją dowodził pułkownik Aleksander Sadowski.

Skład organizacyjny[edytuj | edytuj kod]

Nazwa jednostki Numer poczty polowej
Dowództwo 17 Dywizji Piechoty 83520
52 pułk piechoty 57032
56 pułk piechoty 83855
61 pułk piechoty 83754
42 pułk artylerii 56861
14 samodzielny batalion łączności 56901
49 samodzielny batalion saperów 57003
22 samodzielny dywizjon artylerii zmotoryzowanej 56864
Oddział Informacji 17 Dywizji Piechoty 84005

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rozkaz organizacyjny ND WP nr 00156/Org. z 29 czerwca 1945
  2. Kajetanowicz 2005 ↓, s. 39.
  3. Rozkaz organizacyjny ND WP nr 0343/Org. z 27 grudnia 1945

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
  • M. Szczurowski – "Słownik biograficzny wyższych dowódców LWP", s. 122-124.