181 Rezerwowa Kompania Saperów

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
181 Rezerwowa Kompania Saperów
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

24 sierpnia 1939

Rozformowanie

1939

Dowódcy
Pierwszy

kpt Stanisław Graczyk

Działania zbrojne
kampania wrześniowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

Wojska lądowe

Rodzaj wojsk

saperzy

Podległość

Armia „Pomorze”

181 Rezerwowa Kompania Saperów (181 rez. ksap) – pododdział saperów Wojska Polskiego II RP.

Historia kompanii[edytuj | edytuj kod]

Mobilizację rezerwowej kompanii saperów nr 181 w 8 batalionie saperów rozpoczęto 24 sierpnia, z chwilą ogłoszenia mobilizacji alarmowej. Mobilizacja była prowadzona w koszarach batalionu oraz okolicznych budynkach użyteczności publicznej i została zakończona 27 sierpnia.

181 rezerwowa kompania saperów przydzielona została do Armii „Pomorze” i bezpośrednio podlegały dowódcy saperów Armii, ppłk. Emilowi Strumińskiemu. Po zakończeniu czynności mobilizacyjnych ze sformowanych kompanii saperów utworzono Zbiorczą Grupę kompanii saperów rezerwowych, na dowódcę której wyznaczono majora w stanie spoczynku Wiktora Krajewskiego, kompanie przebywały w Toruniu, prowadząc prace umocnieniowe na przedpolu Torunia oraz prace przygotowujące do zniszczeń w mieście.

6 września dowódca saperów Armii ppłk Strumiński wydał rozkaz wysadzenia nocą z 6 na 7 września obu mostów w Toruniu i przemieszczenie się w rejon Łącka.

12 września, z chwilą powołania GO gen. bryg. Michała Tokarzewskiego- Karaszewicza mjr Wiktor Krajewski został wyznaczony na dowódcę saperów GO.

13 września 181 rezerwowa kompania saperów opuściła Łąck, maszerując przez Gąbin i Pacyny w rejon Żychlina i dalej w rejon Luszyna.

15 września w wyniku niemieckich nalotów znajdująca się w rejonie majątku Luszyn 181 rezerwowa kompania saperów poniosła ciężkie straty w ludziach i sprzęcie, straciła 50% stanu osobowego. Większość żołnierzy kompanii dostała się do niemieckiej niewoli na zachodnim brzegu Bzury[1].

Struktura i obsada etatowa[edytuj | edytuj kod]

  • dowódca kompanii – kpt Stanisław Graczyk

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zarys historii wojennej pułków polskich w kampanii wrześniowej..., s. 32-34

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Zdzisław Józef. Cutter: Polskie wojska saperskie w 1939 r. : organizacja, wyposażenie, mobilizacja i działania wojenne. Częstochowa: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Pedagogicznej, 2003. ISBN 83-7098-834-2.
  • Zdzisław Józef. Cutter: Saperzy II Rzeczypospolitej. Warszawa [etc.]: Pat, 2005. ISBN 83-921881-3-6.
  • Przemysław Dymek, Zarys historii wojennej pułków polskich w kampanii wrześniowej, „8 Batalion Saperów”, Oficyna Wydawnicza „Ajaks”, ISBN – 978-83-62046-80-5