221 Dywizja Bezpieczeństwa
| |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1941 |
| Rozformowanie |
1944 |
| Tradycje | |
| Rodowód | |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
Johann Pfulgbeil |
| Ostatni |
Bogislav Graf von Schwerin |
| Działania zbrojne | |
| II wojna światowa | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych |
lądowe |
| Formacja | |
221 Dywizja Bezpieczeństwa (niem. 221. Sicherungs-Division) – niemiecki związek taktyczny, uczestniczył w ataku na Związek Radziecki, pełniąc głównie rolę okupacyjną.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Dywizja została sformowana 15 marca 1941 we Wrocławiu przez przeorganizowanie 221 Dywizji Piechoty[1]. Po ataku III Rzeszy na Związek Radziecki, pod koniec czerwca 1941 przeniesiono ją do Białegostoku, gdzie batalion policyjny 309 spalił w synagodze ok. 2000 Żydów. Do jej zadań należało zwalczanie partyzantki, ochranianie linii komunikacyjnych, obiektów militarnych itp. Oddziały dywizji brały udział w likwidacji getta w Czerykowie. 7 listopada 1941 roku wraz z Einsatzkommando 9 zamordowali ok. 1800 osób[2]. W grudniu 1941 żołnierze dywizji brali udział w likwidacji getta w Klimowiczach (ok. 800 zamordowanych osób narodowości żydowskiej[3].
Z powodu kontrofensywy Armii Czerwonej przeprowadzonej pod Moskwą, została skierowana na pierwszą linię frontu. Po wycofaniu z frontu w 1942, wróciła do roli jednostki okupacyjnej[1]. Sztab dywizji umieszczono w Homlu. W czasie ofensywy o kryptonimie Bagration, prowadzonej przez Armię Czerwoną od 22 czerwca 1944, została rozbita 28 czerwca pod Mińskiem, a jej resztki przekazano do innych jednostek[4].
Dowódcy dywizji[edytuj | edytuj kod]
- gen. por. Johann Pflugbeil (15 marca 1941 – 5 lipca 1942)
- gen. por. Hubert Lendle (5 lipca 1942 – 1 sierpnia 1943, 5 września 1943 – marzec 1944)
- gen. mjr Karl Böttger (1 sierpnia – 5 września 1943)
- gen. por. Bogislav Graf von Schwerin (marzec – lipiec 1944)
Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]
- 350 wzmocniony pułk piechoty
- I batalion 8 pułku policyjnego
- 1 bateria 221 pułku artylerii
- 701 batalion ochrony
- 824 dywizyjny oddział łączności
- 1 i 2 kompanie 221 Reiter-Hundertschaft
- 221 oddział zaopatrzenia
- 45 sztab pułku Ochrony Krajowej
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Mitcham 2009 ↓, s. 271.
- ↑ Geoffrey P. Megargee (red.), Encyclopedia of camps and ghettos, 1933-1945, t. II, part B, s. 1662.
- ↑ Geoffrey P. Megargee (red.), Encyclopedia of camps and ghettos, 1933-1945, t. II, part B, s. 1683.
- ↑ Mitcham 2009 ↓, s. 272.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Samuel Mitcham: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Wojska lądowe. Warszawa: 2009. ISBN 978-83-11-11596-5.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Historia 221 Dywizji Bezpieczeństwa (jęz. angielski). axishistory.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)].
- 221 Dywizji Bezpieczeństwa (jęz. niemiecki)