365 obiadów za pięć złotych

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
365 obiadów za pięć złotych
Ilustracja
Strona tytułowa pierwszego wydania książki.
Autor

Lucyna Ćwierczakiewiczowa

Typ utworu

książka kucharska

Wydanie oryginalne
Miejsce wydania

Warszawa

Język

polski

Data wydania

1860

Wydawca

nakładem autorki

365 obiadów za pięć złotychksiążka kucharska autorstwa Lucyny Ćwierczakiewiczowej, wydana po raz pierwszy w 1860 roku[1] i wielokrotnie wznawiana pod różnymi tytułami: 365 obiadów za 5 złotych, 365 obiadów Lucyny Ćwierciakiewiczowej, 365 obiadów[2]. Kolejne wydania były poprawiane i rozszerzane.

W ósmym wydaniu z 1871 roku autorka pisała:

Rozprzedawszy już siedem edycji po dwa tysiące egzemplarzy niniejszych obiadów, uważam że książka ta stała się rzeczywiście pożyteczną gospodyniom naszym i dla tego przejrzawszy skrupulatnie zawarte w niej przepisy, postanowiłam wydać edycję ósmą, poprawiwszy wszelkie niedokładności lub omyłki poprzednich, i dopełniwszy ją dodaniem wszystkich nowych potraw umieszczonych od lat 4-ch w bluszczu[3].

W książce po wstępie zamieszczono menu na każdy dzień roku, w kolejnych szesnastu rozdziałach przepisy potraw, a w części końcowej indeks przepisów.

Opisane w menu obiady składają się na ogół z czterech dań[4]. W wydaniu z 1871 roku zamieszczono 458 różnych przepisów[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jan Kalkowski: O autorce „365 obiadów”. W: Lucyna Ćwierczakiewiczowa: 365 obiadów. Kraków: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1985, s. 8. ISBN 83-03-01156-1.
  2. Biblioteka Narodowa: Katalog Biblioteki Narodowej. [dostęp 2013-03-09].
  3. Lucyna Ćwierczakiewiczowa: 365 obiadów za pięć złotych, przez Lucynę C. autorkę jedynych praktycznych przepisów. z dodatkiem 120 obiadów postnych bez ryb. Warszawa: Drukarnie Aleksandra Pajewskiego, 1871, s. I-IV.
  4. Lucyna Ćwierczakiewiczowa: 365 obiadów za pięć złotych, ... Warszawa: Drukarnie Aleksandra Pajewskiego, 1871, s. V-LX.
  5. Lucyna Ćwierczakiewiczowa: 365 obiadów za pięć złotych, ... Warszawa: Drukarnie Aleksandra Pajewskiego, 1871, s. 301–306.