41 Dywizja Strzelecka (ZSRR)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
41 Dywizja Strzelecka
41-я стрелковая дивизия
Historia
Państwo

 ZSRR

Rozformowanie

zniszczona w kotle pod Kijowem we wrześniu 1941,
oficjalnie rozformowana 27 grudnia 1941

Tradycje
Rodowód

41-я Краснознаменная стрелковая дивизия

Działania zbrojne
II wojna światowa
agresja ZSRR na Polskę
front wschodni
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

Armia Czerwona

Rodzaj wojsk

piechota

41 Dywizja Strzelecka (ros. 41-я стрелковая дивизия) – związek taktyczny piechoty Armii Czerwonej.

W czerwcu 1941 roku pod dow. płk G.N. Makuszewa w składzie 6 Korpusu Strzeleckiego, 6 Armii Okręgu Kijowskiego.

Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

W jej skład wchodziły:

  • 102 Pułk Strzelecki
  • 139 Pułk Strzelecki
  • 244 Pułk Strzelecki
  • 132 Pułk Artylerii
  • (-) Pułk Artylerii,
  • batalion przeciwpancerny,
  • batalion artylerii przeciwlotniczej,
  • batalion zwiadu,
  • batalion saperów
  • inne służby.

Dowódcy dywizji[edytuj | edytuj kod]

  • płk Gieorgij Mikucziew (był w 1939)[1]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]