Aleksandrs Jeļisejevs

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aleksandrs Jeļisejevs
Data i miejsce urodzenia

11 sierpnia 1971
Dyneburg

Wzrost

182 cm

Pozycja

napastnik

Kariera juniorska
Lata Klub
DJuSSz Dyneburg
–1988 DJuSSz Iłukszta
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1988 Zemgale Ilūkste 25 (3)
1990–1991 SKIF-Forum Ryga (futsal)
1991 Forums-Skonto FC 26 (9)
1992–1995 Skonto FC 85 (50)
1995–1996 Hapoel Beer Szewa 5 (0)
1996 Innstadt Stadler FC 8 (0)
1996–1997 Skonto FC 15 (10)
1997 Mietałłurg Lipieck 30 (17)
1998–1999 Urałan Elista 4 (0)
1999 Torpedo-Wiktorija Niżny Nowogród 21 (6)
2000 Arsienał Tuła 37 (10)
2001–2003 Skonto FC 38 (12)
2004 Chengdu Wuniu 2 (0)
2004–2005 FC Hämeenlinna 9 (0)
2005 Strømsgodset IF 12 (1)
2005 → Strømsgodset IF 2 5 (0)
2005 JFK Olimps 10 (1)
2006 Skonto FC-2
2007 FK Jaunība-Parex
2009 FK Spartaks Jurmała
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1992–2002  Łotwa 37 (4)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2011–2012 FK Auda
2019– Łotwa U-15
  1. ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Aleksandrs Jeļisejevs (ros. Александр Терентьевич Елисеев, Aleksandr Tierientjewicz Jelisiejew; ur. 11 sierpnia 1971 w Dyneburgu) – łotewski piłkarz rosyjskiego pochodzenia występujący na pozycji napastnika, reprezentant Łotwy w latach 1992–2002, trener piłkarski.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Karierę na poziomie seniorskim rozpoczął w 1988 roku w klubie Zemgale Ilūkste, grającym w Mistrzostwach Łotewskiej SRR[1]. W latach 1989–1990 zawiesił grę w piłkę nożną na czas służby wojskowej, po odbyciu której grał w sezonie 1990/91 w futsalowym zespole SKIF-Forum Ryga[2]. W 1991 roku został zawodnikiem Forums-Skonto FC i wywalczył z tym klubem mistrzostwo Łotewskiej SRR[1][3]. Od 1992 roku rywalizował ze Skonto FC w nowo powstałej Virslīdze, utworzonej po odzyskaniu przez Łotwę niepodległości od ZSRR[3][4]. W sierpniu tego samego roku zadebiutował w europejskich pucharach w dwumeczu z KÍ Klaksvík (3:1, 3:0) w kwalifikacjach Ligi Mistrzów 1992/93, w którym strzelił bramkę w meczu rewanżowym[5]. W sezonie 1992 wywalczył mistrzostwo i Puchar Łotwy[3][4]. W sezonie 1993 zdobył kolejny tytuł mistrzowski i z 20 bramkami w 17 spotkaniach został królem strzelców Virslīgi, ponadto wybrano go najlepszym napastnikiem rozgrywek[4][6]. W okresie od czerwca do sierpnia 1993 strzelił on co najmniej jednego gola w 8 meczach z rzędu, co było rekordem łotewskiej ekstraklasy do 2014 roku[7]. W sezonie 1994 wywalczył tytuł mistrzowski i krajowy puchar, rok później czwarte z rzędu mistrzostwo Łotwy[4].

Jesienią 1995 roku podpisał kontrakt z Hapoelem Beer Szewa, gdzie rozegrał 5 spotkań w izraelskiej ekstraklasie. W rundzie wiosennej sezonu 1995/96 występował w Innstadt Stadler FC. 20 marca 1996 zadebiutował w NB I w meczu przeciwko Békéscsabai Előre FC, zakończonym bezbramkowym remisem. Ogółem zanotował 8 ligowych występów, nie zdobył żadnej bramki. Latem 1996 roku powrócił do Skonto FC, z którym wywalczył tytuł mistrzowski za sezon 1996[4]. Po zakończeniu rozgrywek przeniósł się do rosyjskiego Mietałłurga Lipieck[8][9]. W sezonie 1997 rozegrał na poziomie PFL 30 spotkań, w których zdobył 17 bramek. Jego klub zajął w tabeli 2. miejsce, zwyczajowo premiowane awansem, jednak z powodu przeprowadzonej reformy systemu ligowego nie uzyskał promocji do Wysszajej Ligi[9]. Na początku 1998 roku związał się umową z Urałanem Elista. 28 marca 1998 zadebiutował w rosyjskiej ekstraklasie w przegranym 0:1 meczu z Ałaniją Władykaukaz. Po rozegraniu 4 ligowych spotkań doznał zerwania więzadeł krzyżowych, przez co zmuszony był przejść półroczną rekonwalescencję[8]. Po wyleczeniu urazu opuścił zespół i występował w latach 1999–2000 w drugoligowych klubach FK Torpedo-Wiktorija i Arsienał Tuła.

W 2001 roku Jeļisejevs został piłkarzem w Skonto FC, z którym w okresie 2001–2003 zdobył 3 tytuły mistrza Łotwy oraz dwukrotnie Puchar Łotwy[4]. W latach 2004–2005 występował w klubach zagranicznych: Chengdu Wuniu (China League One), FC Hämeenlinna (Veikkausliiga) i Strømsgodset IF (Adeccoligaen)[10][11]. W połowie sezonu 2005 powrócił na Łotwę, gdzie przez 3 miesiące grał w JFK Olimps[2][10]. Od 2006 roku występował w półzawodowych zespołach grających na poziomie 1. līgi: Skonto FC-2, FK Jaunība-Parex oraz FK Spartaks Jurmała[12][13]. Po sezonie 2009 zakończył grę w piłkę nożną.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

10 lipca 1992 zadebiutował w reprezentacji Łotwy w wygranym 2:1 towarzyskim meczu z Estonią w ramach Baltic Cup 1992. W lipcu 1996 roku zdobył pierwszą bramkę w drużynie narodowej w spotkaniu przeciwko Litwie (1:2). Trzykrotnie w latach 1993, 1995 i 2001 zwyciężył z Łotwą w turnieju Baltic Cup[14]. Ogółem w latach 1992-2002 rozegrał w reprezentacji 37 meczów, w których zdobył 4 gole.

Bramki w reprezentacji[edytuj | edytuj kod]

LP Data Miejsce Przeciwnik Bramka Rezultat Ranga meczu 
1. 8 lipca 1996 Kreenholmi staadion, Narwa  Litwa 1:1 1:2 Baltic Cup 1996
2. 15 lutego 1997 Stadion Anagennisi, Derinia  Litwa 1:0 1:0 Mecz towarzyski
3. 18 maja 1997 Kadrioru staadion, Tallinn  Estonia 2:1 3:1 Eliminacje Mistrzostw Świata 1998
4. 15 listopada 2000 Stadion Olimpijski, Serravalle  San Marino 1:0 1:0 Eliminacje Mistrzostw Świata 2002

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

W 2006 roku rozpoczął pracę w akademii piłkarskiej JFC Skonto[8]. W latach 2009–2014 pracował jako asystent trenera Viktorsa Vicehovskisa w juniorskich kadrach Łotwy[15][16]. W okresie od listopada 2011 do maja 2012 prowadził klub FK Auda (1. līga), z którego zwolniono go z powodu braku satysfakcjonujących wyników[17]. Od 2012 roku jest trenerem młodzieży w LFF Futbola akadēmija[18], natomiast od 2019 roku prowadzi również reprezentację Łotwy U-15[19].

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Zespołowe[edytuj | edytuj kod]

Łotwa
Skonto FC

Indywidualne[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Latvia - Historical Tables. rsssf.com. [dostęp 2019-10-16]. (ang.).
  2. ↑ a b Александр Елисеев: возвращение спустя десять лет. latfutsal.lv. [dostęp 2019-10-16]. (ros.).
  3. ↑ a b c По дороге в Ригу в самолете умер первый тренер "Сконто" Марк Заходин. delfi.lv. [dostęp 2019-10-18]. (ros.).
  4. ↑ a b c d e f Vēsture. skontofc.com. [dostęp 2019-10-21]. (łot.).
  5. ↑ Skonto FC 3:0 KÍ. skontofc.com. [dostęp 2019-10-22]. (łot.).
  6. ↑ Atskats vēsturē: Virslīgas čempionāta rezultatīvākie spēlētāji. lff.lv. [dostęp 2019-10-16]. (łot.).
  7. ↑ Gutkovskis labo 21 gadu veco Jeļisejeva rekordu. skontofc.com. [dostęp 2019-10-19]. (łot.).
  8. ↑ a b c Aleksandrs Jeļisejevs - par karjeru un darbu Latvijas futbola talantu kaltuvē. delfi.lv. [dostęp 2019-10-16]. (łot.).
  9. ↑ a b История ФК "Металлург". fcmetallurg-lp.ru. [dostęp 2019-10-22]. (ros.).
  10. ↑ a b Godset-spillere til utenlandske klubber. godsetmedia.no. [dostęp 2019-10-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-10-23)]. (norw.).
  11. ↑ FC Hämeenlinna vahvisti hyökkäystään. yle.fi. [dostęp 2019-10-22]. (fiń.).
  12. ↑ Dublieriem atkal panākums. liepajniekiem.lv. [dostęp 2019-10-16]. (łot.).
  13. ↑ 1. līgas pirmssezonas apskats (1.daļa). sportacentrs.com. [dostęp 2019-10-21]. (łot.).
  14. ↑ Baltic Cup overview. rsssf.com. [dostęp 2019-10-16]. (ang.).
  15. ↑ Latvijas U17 jauniešu izlase piedalīsies turnīrā Palangā. sportacentrs.com. [dostęp 2019-10-23]. (łot.).
  16. ↑ U-19 futbolisti pārbaudes spēlē tiksies ar FK „Jelgava”. lff.lv. [dostęp 2019-10-23]. (łot.).
  17. ↑ Futbola klubam Auda sezona noslēgusies. sportacentrs.com. [dostęp 2019-10-22]. (łot.).
  18. ↑ Aleksandrs Jeļisejevs: Futbolistiem un treneriem tikšanās reizes lff futbola akadēmijā ir ļoti svarīgas. lff.lv. [dostęp 2019-10-16]. (łot.).
  19. ↑ LFF Futbola Akadēmijas audzēkņi piedalās UEFA turnīrā Īrijā. baltic-ireland.ie. [dostęp 2019-10-23]. (łot.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Królowie strzelców Virslīgi
1992–2000
2001–2010
2011–2020
od 2021
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Aleksandrs_Jeļisejevs&oldid=71488860”