Alfons Wojtkielewicz

Alfons Marian Wojtkielewicz
	pułkownik dyplomowany piechoty
Data i miejsce urodzenia	4 października 1885 ; Warszawa, Królestwo Polskie
Data i miejsce śmierci	kwiecień 1940 ; Charków, USRR, ZSRR
	Przebieg służby
Siły zbrojne	Armia Imperium Rosyjskiego; Wojsko Polskie
Formacja	I Korpus Polski
Jednostki	12 Dywizja Piechoty
Stanowiska	dowódca piechoty dywizyjnej
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa; wojna polsko-bolszewicka; II wojna światowa
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Alfons Marian Wojtkielewicz (ur. 4 października^[1] 1885 w Warszawie, zm. w kwietniu 1940 w Charkowie) – pułkownik dyplomowany piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 4 października 1885 w Warszawie, w rodzinie Aleksandra i Lucyny ze Śliwowskich^[2]^[3]^[4]^[5].

Jako oficer I Korpusu Polskiego w Rosji reskryptem Rady Regencyjnej z 25 października 1918 roku został przydzielony do podległego jej Wojska Polskiego z zatwierdzeniem posiadanego stopnia^[6].

W czasie wojny z bolszewikami, od 4 listopada 1919 do 17 sierpnia 1920 i od 7 września 1920 do zakończenia działań wojennych, dowodził 7 pułkiem Strzelców Wielkopolskich (7 stycznia 1920 przemianowany na 61 pułk piechoty wielkopolskiej). W okresie od 3 listopada 1922 do 15 października 1923 był słuchaczem II Kursu Doszkolenia Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie. Po ukończeniu kursu i uzyskaniu tytułu naukowego oficera Sztabu Generalnego, otrzymał przydział do Dowództwa Okręgu Korpusu Nr VIII w Toruniu na stanowisko zastępcy szefa sztabu^[7]. W następnym roku wyznaczony został na stanowisko szefa sztabu Dowództwa Okręgu Korpusu Nr VII w Poznaniu. W 1928 dowodził 48 pułkiem piechoty Strzelców Kresowych w garnizonie Stanisławów. Następnie pełnił służbę na stanowisku dowódcy piechoty dywizyjnej 12 Dywizji Piechoty. W okresie od 10 listopada 1932 do 10 sierpnia 1933 był słuchaczem VII Kursu Centrum Wyższych Studiów Wojskowych w Warszawie. Z dniem 31 października 1935 przeniesiony został w stan spoczynku^[8].

Po agresji ZSRR na Polskę wzięty do niewoli sowieckiej, więziony w Starobielsku. Wiosną 1940 zamordowany przez NKWD w Charkowie i pochowany w Piatichatkach.

Był żonaty z Zinaidą, miał córkę Irenę i syna Włodzimierza^[9].

17 września 2009, w Sochaczewie na cmentarzu przy al. 600-lecia, odbyło się uroczyste posadzenie Dębu Pamięci, poświęconego Alfonsowi Wojtkielewiczowi.

Awanse[edytuj | edytuj kod]

podpułkownik - zweryfikowany 3 maja 1922 ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 185 lokatą w korpusie oficerów piechoty
pułkownik - 1 grudnia 1924 ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1924 i 42 lokatą w korpusie oficerów piechoty

Postanowieniem nr 112-48-07 Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Lecha Kaczyńskiego z 5 października 2007 awansowany został pośmiertnie do stopnia generała brygady^[10]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości "Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów".

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari (13 maja 1921)^[11]^[4]
Krzyż Walecznych dwukrotnie^[9]^[12]
Złoty Krzyż Zasługi (17 marca 1930)^[13]^[3]^[14]
Medal Niepodległości (9 listopada 1933)^[15]^[2]
Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
Złota Odznaka Honorowa Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej I stopnia^[16]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ W Dzienniku Personalnym M.S.Wojsk. Nr 8 z 01.06.1935 r. sprostowana została data urodzenia z 5 na 4 października 1885 r.)
↑ ^a ^b Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-01-03]..
↑ ^a ^b Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-01-03]..
↑ ^a ^b Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-01-03]..
↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 604, tu podano, że urodził się 5 października 1885 Sochaczewie, a matka była z domu Ślizowska.
↑ Dziennik Rozporządzeń Komisji Wojskowej, 1918, R. 1, nr 1, Warszawa 1918, s. 8.
↑ Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 63 z 27.09.1923 r., s. 587.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 4 lipca 1935, s. 86.
↑ ^a ^b Polak (red.) 1991 ↓, s. 159.
↑ M.P. z 2007 r. nr 85, poz. 885
↑ Dekret Wodza Naczelnego L. 2976 z 13 maja 1921 r. Dziennik Personalny z 1921 r. Nr 21, poz. 825
↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-01-03]..
↑ M.P. z 1930 r. nr 98, poz. 143 „za zasługi na polu wyszkolenia wojska”.
↑ Tu także podano, że urodził się 5 października 1885 w Sochaczewie. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-01-03]..
↑ M.P. z 1933 r. nr 258, poz. 276 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości” (zamiast imienia: Alfons jest Adolf).
↑ Piętnastolecie L. O. P. P.. Warszawa: Wydawnictwo Zarządu Głównego Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej, 1938, s. 292.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2021-12-31].
Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
Jerzy Ciesielski, Zuzanna Gajowniczek, Grażyna Przytulska, Wanda Krystyna Roman, Zdzisław Sawicki, Robert Szczerkowski, Wanda Szumińska: Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Jędrzej Tucholski (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2003. ISBN 83-916663-5-2.
Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792–1945. T. 2/1. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1991. ISBN 83-900510-0-1.

[1] W Dzienniku Personalnym M.S.Wojsk. Nr 8 z 01.06.1935 r. sprostowana została data urodzenia z 5 na 4 października 1885 r.)

[p2-2] Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-01-03]..

[p3-3] Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-01-03]..

[p1-4] Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-01-03]..

[CITEREFKsięga_Cmentarna_Charkowa2003604,_tu_podano,_że_urodził_się_5_października_1885_Sochaczewie,_a_matka_była_z_domu_Ślizowska-5] Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 604, tu podano, że urodził się 5 października 1885 Sochaczewie, a matka była z domu Ślizowska.

[6] Dziennik Rozporządzeń Komisji Wojskowej, 1918, R. 1, nr 1, Warszawa 1918, s. 8.

[7] Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 63 z 27.09.1923 r., s. 587.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_10_z_4_lipca_1935,_s._86-8] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 4 lipca 1935, s. 86.

[CITEREFPolak_(red.)1991159-9] Polak (red.) 1991 ↓, s. 159.

[10] M.P. z 2007 r. nr 85, poz. 885

[11] Dekret Wodza Naczelnego L. 2976 z 13 maja 1921 r. Dziennik Personalny z 1921 r. Nr 21, poz. 825

[12] Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-01-03]..

[13] M.P. z 1930 r. nr 98, poz. 143 „za zasługi na polu wyszkolenia wojska”.

[p4-14] Tu także podano, że urodził się 5 października 1885 w Sochaczewie. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-01-03]..

[15] M.P. z 1933 r. nr 258, poz. 276 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości” (zamiast imienia: Alfons jest Adolf).

[16] Piętnastolecie L. O. P. P.. Warszawa: Wydawnictwo Zarządu Głównego Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej, 1938, s. 292.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]