Andrzej Felchner

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andrzej Felchner
Data i miejsce urodzenia

25 lutego 1947
Sieradz

Tytuł naukowy

profesor nauk humanistycznych

Alma Mater

Uniwersytet Łódzki

Uczelnia

Filia Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Piotrkowie Trybunalskim

Stanowisko

dziekan Wydziału Nauk Społecznych UJK (2012–2020)

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Andrzej Piotr Felchner (ur. 25 lutego 1947 w Sieradzu[1]) – polski historyk, profesor nauk humanistycznych, profesor zwyczajny Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1969 ukończył studia na Uniwersytecie Łódzkim. Doktoryzował się w 1976 na uczelni macierzystej[1]. Stopień naukowy doktora habilitowanego uzyskał w 1991 na UŁ w oparciu o pracę pt. Służba zdrowia Wojska Polskiego (od jesieni 1918 r. do mobilizacji w 1939 r.). Tytuł naukowy profesora nauk humanistycznych otrzymał 23 lipca 2008[2].

W latach 1969–1972 współorganizował Muzeum Polskiej Wojskowej Służby Zdrowia, uczestnicząc m.in. w opracowaniu scenariusza stałej ekspozycji. Był pracownikiem Wojskowej Akademii Medycznej im. gen. dyw. Bolesława Szareckiego, na której w latach 1992–1997 kierował Katedrą Nauk Humanistycznych (Wydział Lekarski). Podjął również pracę w filii w Piotrkowie Trybunalskim Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach (początkowo wydziale zamiejscowym Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Kielcach), na którym w 2009 objął stanowisko profesora zwyczajnego. Na uczelni tej był prodziekanem Wydziału Filologiczno-Historycznego (2004–2006) i Wydziału Nauk Społecznych (2008–2009). Wybrany na dziekana Wydziału Nauk Społecznych UJK w kadencjach 2012–2016 i 2016–2020. W latach 1997–2002 był ponadto dyrektorem Instytutu Historii w piotrkowskiej filii[1].

Specjalizuje się w historii oświaty i nauki, historii medycyny, historii regionalnej i historii wojskowości w XX w.[2] Został członkiem Łódzkiego Towarzystwa Naukowego oraz Polskiego Towarzystwa Historii Medycyny i Farmacji (w latach 1979–1982 i 2007–2010 był jego sekretarzem generalnym). Należał do Polsko-Niemieckiego Towarzystwa Historii Medycyny[1].

W 2005, za wybitne zasługi w pracy naukowej, dydaktycznej i organizacyjnej, został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[3].

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Stronnictwo Demokratyczne w województwie łódzkim w latach 1937–1975, Warszawa 1981 (współautor).
  • Antoni Stanisław Więckowski – życie i działalność, Warszawa 1989 (współautor).
  • Służba zdrowia Wojska Polskiego. Od jesieni 1918 r. do mobilizacji w 1939 r., Łódź 1990.
  • Z dziejów Szpitala Wojskowego w Poznaniu, Poznań 1995 (współautor).
  • Starostwo Powiatowe w Piotrkowie Trybunalskim (1945–1950) w świetle dokumentów własnego zespołu akt, Piotrków Trybunalski 2004.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Krzysztof Pikoń, Agnieszka Sokołowska, Krystyna Pikoń: Złota księga nauk społecznych 2014. Gliwice: Mastermedia, 2014, s. 59–60.
  2. a b Prof. dr hab. Andrzej Piotr Felchner, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2017-05-02].
  3. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 29 września 2005 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2005 r. nr 79, poz. 1114).