Andrzej Gurdak
kapitan | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1932–1945 |
Siły zbrojne | |
Jednostki | |
Stanowiska |
dowódca kompanii |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Andrzej Gurdak (ur. 23 listopada 1908 we wsi Alfredówka, zm. 17 stycznia 1993 w Częstochowie) – kapitan Wojska Polskiego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
w latach 1920–1929 uczęszczał do Państwowego Gimnazjum im. Jana Tarnowskiego w Tarnobrzegu. W 1932 ukończył Szkołę Podchorążych Piechoty w Ostrowi Mazowieckiej. 7 sierpnia 1932 Prezydent RP Ignacy Mościcki mianował go podporucznikiem ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1932 i 396. lokatą w korpusie oficerów piechoty, a minister spraw wojskowych wcielił do 80 pułku piechoty w Słonimie[1]. 1 marca 1935 został awansowany na stopień porucznika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1935 i 315. lokatą w korpusie oficerów piechoty[2][3]. W marcu 1939 nadal pełnił służbę w 80 pp na stanowisku dowódcy 2. kompanii karabinów maszynowych[4].
W czasie kampanii wrześniowej dowodził 3. kompanią ckm 179 pp, a od 29 września 1939 kompanią ckm 178 pp. Wziął udział w bitwie pod Kockiem[5].
Wzięty do niewoli 6 października 1939 roku po kapitulacji Samodzielnej Grupy Operacyjnej „Polesie”[6]. Po ucieczce z niewoli uczestniczył czynnie w ruchu oporu w ramach placówki Nowa Dęba kryptonim „Bułka” Podokręgu Rzeszowskiego pod pseudonimem „Szary” (do 1944 r.).
W latach 1944–1945 pełnił służbę w 14 pułku piechoty na stanowisku dowódcy zwiadu, a następnie oficera łącznikowego ze sztabem 6 Dywizji Piechoty. Przeszedł szlak bojowy od Warszawy poprzez Wał Pomorski, Kołobrzeg, forsowanie Odry aż po Łabę. W 1945 został zdemobilizowany. W latach 1945–1969 pracował w przemyśle spożywczym w okolicach Wrocławia. 12 października 1980 został mianowany na stopień kapitana.
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
Andrzej Gurdak medale i odznaczenia otrzymywał od końca lat 1960., kiedy to wstąpił do: Związek Bojowników o Wolność i Demokrację:
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Krzyż Walecznych
- Medal „Za udział w wojnie obronnej 1939”
- Pamiątkowy krzyż 20 Dywizji Piechoty
- Medal „Zasłużony na polu chwały”
- Medal „Za Warszawę”
- Medal „Za Odrę i Nysę”
- Medal „Za udział w walkach o Berlin”
- Medal „Zwycięstwa i Wolności”
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 15 sierpnia 1932 roku, s. 347, 354, 358.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 4 marca 1935 roku, s. 14.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 77, w marcu 1939 zajmował 268. lokatę.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 644.
- ↑ Głowacki 1986 ↓, s. 378, 380.
- ↑ Marek Sadzewicz „Ostatnia bitwa Kampanii 1939” Książka i Wiedza 1971 str.45 (przekręcone nazwisko Andrzej Burdak), s. 73 (przekręcone imię Adam Gurdak).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
- Ludwik Głowacki: Działania wojenne na Lubelszczyźnie w roku 1939. Wyd. 2. Lublin: Wydawnictwo Lubelskie, 1986. ISBN 83-222-0377-2.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
- Kapitanowie ludowego Wojska Polskiego
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski
- Odznaczeni Medalem „Za udział w walkach o Berlin”
- Odznaczeni medalem „Za udział w wojnie obronnej 1939”
- Odznaczeni Medalem za Odrę, Nysę, Bałtyk
- Odznaczeni Medalem Zwycięstwa i Wolności 1945
- Odznaczeni Medalem „Zasłużonym na Polu Chwały”
- Odznaczeni Medalem za Warszawę 1939–1945
- Oficerowie 80 Pułku Piechoty (II RP)
- Oficerowie Armii Krajowej
- Porucznicy piechoty II Rzeczypospolitej
- Uczestnicy bitwy pod Kockiem (1939)
- Urodzeni w 1908
- Zmarli w 1993
- Oficerowie 14 Kołobrzeskiego Pułku Piechoty