Andrzej Kurnatowski (ziemianin)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andrzej Kurnatowski
Herb
herb Łodzia
Rodzina

Kurnatowscy

Data i miejsce urodzenia

25 maja 1895
Przysieka Stara

Data i miejsce śmierci

16 stycznia 1983
Kensington and Chelsea

Ojciec

Zygmunt Kurnatowski herbu Łodzia

Matka

Maria Seweryna Mielżyńska

Żona

Aleksandra Sacha Micheler

Dzieci

Olgierd Kurnatowski

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941)

Andrzej Kurnatowski herbu Łodzia (ur. 25 maja 1895 w Przysiece Starej, zm. 16 stycznia 1983 w Kensington and Chelsea) – powstaniec wielkopolski i polski ziemianin.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 25 maja 1895 jako syn Zygmunta Kurnatowskiego i Marii z Mielżyńskich. Jako poddany pruski brał udział w I wojnie światowej, a potem uczestniczył w powstaniu wielkopolskim. Razem z 8. Pułkiem Strzelców Wielkopolskich brał udział w walkach pod Krotoszynem i Zdunami. Później walczył na północy Wielkopolski. Został odznaczony Krzyżem Walecznych. W okresie międzywojennym był ostatnim właścicielem majątków Kotowo i Woźniki. Jego starania sprowadzenia ponownie franciszkanów do opuszczonego Klasztoru w Woźnikach zakończyły się wówczas niepowodzeniem. Po kampanii wrześniowej opuścił Polskę, osiadł w Wielkiej Brytanii i tam zmarł w 1983 r[1].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

2 lutego 1920 ożenił się z Alexandrą Sachą Micheler, córką francuskiego generała Josepha Alfreda Michelera. Ich jedyny syn Olgierd poległ 12 lipca 1944 we Francji[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. "Klasztor i Kościół Franciszkanów w Woźnikach. Dzieje, przewodnik, roczniki woźnickie. Zespół autorów pod redakcją o. Alojzego Pańczaka, Grodzisk Wielkopolski 2021, s. 71, ISBN 978-83-961100-0-8
  2. "Klasztor i Kościół Franciszkanów w Woźnikach. Dzieje, przewodnik, roczniki woźnickie. Zespół autorów pod redakcją o. Alojzego Pańczaka, Grodzisk Wielkopolski 2021, s. 72, ISBN 978-83-961100-0-8