Antena odwrócone V

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Antena odwrócone Vantena dipolowa z ramionami nachylonymi do dołu, tak aby tworzyły one kąt wierzchołkowy Δ = 60-120° (optymalnie 90°).

Antena ta, w porównaniu z dipolem prostym półfalowym, zajmuje mniej miejsca, wymaga tylko jednego punktu zawieszenia oraz ma bardziej dookólną charakterystykę promieniowania. Stosowana jest często przez krótkofalowców na falach krótkich.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Zdzisław Bieńkowski, Edmund Lipiński: Amatorskie anteny KF i UKF. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1978, s. 282–286.