Antoni Lebiedź

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Antoni Lebiedź
Data i miejsce urodzenia

1911
Nowe Berezowo

Data i miejsce śmierci

7 grudnia 1977
Gdańsk

Poseł II kadencji Sejmu PRL
Okres

od 20 lutego 1957
do 20 lutego 1961

Przynależność polityczna

Stronnictwo Demokratyczne

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi
Odznaka honorowa „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej”
Grób Antoniego Lebiedzia na cmentarzu Srebrzysko w Gdańsku

Antoni Lebiedź (ur. 1911 w Nowym Berezowie, zm. 7 grudnia 1977 w Gdańsku) – polski działacz polityczny, poseł na Sejm PRL II kadencji (1957–1961).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z Podlasia. W latach 1915–1922 przebywał wraz z rodziną w Rosji (zob. bieżeństwo). Po powrocie do kraju zdał egzamin maturalny w Gimnazjum im. Tadeusza Kościuszki w Bielsku Podlaskim, po czym służył w Zawodowej Szkole Podchorążych Piechoty w Ostrowi Mazowieckiej oraz Drugim Batalionie Strzelców w Tczewie. Planował karierę wojskową, jednak uniemożliwiono mu złożenie egzaminów w Wyższej Szkole Wojskowej z powodu domniemanych związków z Komunistyczną Partią Polski i Komunistyczną Partią Zachodniej Białorusi. Wziął udział w wojnie obronnej Polski (w Tczewie)[1], w okolicy Bydgoszczy dostał się do niewoli niemieckiej, w której pozostał do 1945. W marcu 1945 podjął pracę w tworzącym się urzędzie powiatowym w Tczewie jako kierownik Wydziału Aprowizacji i Handlu. Był również kierownikiem oddziałów "Społem" w Tczewie i Kartuzach. W tym samym roku wstąpił do Stronnictwa Demokratycznego, zasiadał w jego Komitecie Miejskim i Powiatowym. Od 1949 zatrudniony w Gdańsku na kierowniczych stanowiskach w handlu i gastronomii. Pełnił obowiązki wiceprzewodniczącego Prezydium Miejskiej Rady Narodowej. W 1957 uzyskał mandat posła na Sejm II kadencji z okręgu Gdańsk. Zasiadał w Komisjach: Handlu Zagranicznego oraz Komunikacji i Łączności. Po odejściu z Sejmu był m.in. przewodniczącym Wojewódzkiego Sądu Partyjnego w Gdańsku. Sprawował również funkcję sekretarza Wojewódzkiego Komitetu SD. Był wiceprzewodniczącym Rady Nadzorczej Wojewódzkiego Związku Spółdzielni Rolniczych "Samopomoc Chłopska"[2].

Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi, a także odznakami regionalnymi: „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej” i Za zasługi dla miasta Gdańska.

Pochowany na gdańskim cmentarzu Srebrzysko (rejon V, kwatera IV-2-47)[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Kazimierz Ickiewicz, Krzysztof Zieliński, Wojsko Polskie w Tczewie w latach 1930–2005. Szkice historyczne, kaszubi.pl [dostęp: 1 maja 2011]
  2. "Głos Wybrzeża, nr 280 z 10–11 grudnia 1977, str. 7 (nekrolog)
  3. Włodzimierz Hellmann. cmentarze-gdanskie.pl. [dostęp 2019-01-20].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Antoni Lebiedź, w: Henryk Wosiński, Stronnictwo Demokratyczne w Polsce Ludowej. Cz. 3: Udział Stronnictwa w pracach parlamentu PRL w latach 1944-1968 (red. Wiktoria Beczek), Warszawa 1969, str.
  • "Kurier Polski", nr 263 z 9 grudnia 1977, str. 2 (nekrolog)

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]