Bładnica
 Bładnica w Skoczowie | |
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Województwo | |
| Lokalizacja | |
| Potok 2. rzędu | |
| Długość | ok. 12,5 km |
| Powierzchnia zlewni |
42,1[1] km² |
| Źródło | |
| Miejsce | północne stoki Kowaloka |
| Wysokość |
490 m n.p.m. |
| Ujście | |
| Recypient | Wisły |
| Miejsce | |
| Wysokość |
ok. 290 m n.p.m. |
| Współrzędne | |
Położenie na mapie województwa śląskiego  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Bładnica – potok na Pogórzu Cieszyńskim, lewobrzeżny dopływ Wisły. Długość ok. 12,5 km, powierzchnia dorzecza wynosi 42,1 km².
Źródła na wysokości ok. 490 m n.p.m., na północnych stokach wzgórza Kowalok (559 m n.p.m.; północne podnóża masywu Małej Czantorii). Spływa generalnie w kierunku północnym, w górnym biegu wyznaczając granicę administracyjną między miastem Ustroń (na wschodzie) a gminą Goleszów (na zachodzie). Następnie wpływa do gminy Skoczów, przez Bładnice a następnie Międzyświeć, m.in. obok tamtejszego grodziska. W dolnym biegu zmienia kierunek na północno-wschodni i przepływa przez Skoczów. Uchodzi do Wisły na wysokości ok. 290 m n.p.m. w centrum Skoczowa.
Bładnica zbiera niewiele dopływów. Jedynym większym dopływem prawobrzeżnym jest potok Żabiniec spod Małej Czantorii, uchodzący do niej między Ustroniem a Hermanicami na wysokości ok. 345 m n.p.m. Z dopływów lewobrzeżnych należy wymienić duży potok Radoń, uchodząca do Bładnicy w Bładnicach Dolnych na wysokości ok. 312 m n.p.m.
Koryto rzeki Bładnica jest prawie na całej długości uregulowane i częściowo obwałowane. Głębokość wody waha się zwykle w zakresie od kilkunastu do ok. 50-60 cm, jednak w czasie wiosenno-letnich wezbrań może gwałtownie wzrastać (ostatnie takie wezbranie miało miejsce w czerwcu 2013 r.[2]).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Aleksander Dorda: Środowisko abiotyczne. Charakterystyka hydrograficzna. Rzeki i potoki. Dorzecze Małej Wisły. W: Dzieje Śląska Cieszyńskiego od zarania do czasów współczesnych pod redakcją Idziego Panica. T. I: Śląsk Cieszyński w czasach prehistorycznych. Cz. pierwsza: Środowisko przyrodnicze. Cieszyn: Starostwo Powiatowe, 2009, s. 65. ISBN 978-83-926929-2-8.
- ↑ Wyborcza.pl [online], bielskobiala.wyborcza.pl [dostęp 2017-11-15] [zarchiwizowane z adresu 2013-06-26].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Mapa topograficzna 1:25 000 arkusz nr 541.32 Cieszyn, wyd. Państwowe Przedsiębiorstwo Geodezyjno-Kartograficzne, 1984;
- Mapa topograficzna 1:25 000 arkusz nr 541.41 Skoczów, wyd. Państwowe Przedsiębiorstwo Geodezyjno-Kartograficzne, 1984;
- Mapa topograficzna 1:25 000 arkusz nr 541.43 Ustroń, wyd. Państwowe Przedsiębiorstwo Geodezyjno-Kartograficzne, 1984;