BYD e6
BYD e6 – elektryczny samochód osobowy typu minivan klasy średniej produkowany pod chińską marką BYD od 2010 roku. Od 2021 roku produkowana jest druga generacja modelu.
Pierwsza generacja[edytuj | edytuj kod]
 BYD e6 I | |
| Producent | |
|---|---|
| Zaprezentowany |
Kwiecień 2008 |
| Okres produkcji |
2010–2021 |
| Miejsce produkcji | |
| Następca |
BYD e6 II |
| Dane techniczne | |
| Segment | |
| Typy nadwozia |
5-drzwiowy minivan |
| Napęd | |
| Długość |
4560 mm |
| Szerokość |
1822 mm |
| Wysokość |
1630 mm |
| Rozstaw osi |
2830 mm |
| Masa własna |
2020 kg |
| Liczba miejsc |
5 |
| Bagażnik |
385 l |
| Dane dodatkowe | |
| Konkurencja | |
BYD e6 I został zaprezentowany po raz pierwszy w 2008 roku.
Rozwój[edytuj | edytuj kod]
BYD e6 został zaprezentowany po raz pierwszy w formie przedprodukcyjnego egzemplarza w kwietniu 2008 roku podczas wystawy samochodowej w Pekinie[1] jako pierwszy samochód elektryczny w historii chińskiego przedsiębiorstwa i zarazem jeden z pierwszych samochodów elektrycznych przeznaczonych do masowej produkcji[2].
W momencie debiutu BYD Auto zapowiedział, że poza podstawowym wariantem z napędem na przednią oś planuje poszerzyć gamę także o mocniejszy model z napędem na obie osie, AWD[3].
Pojazd przyjął postać 5-drzwiowego minivana[1], charakteryzując się obłą, jednobryłową sylwetką z charakterystycznym pasem reflektorów oraz dużymi lampami tylnymi ze srebrnym wypełnieniem kloszy. Kabina pasażerska zyskała z kolei masywną deskę rozdzielczą, z centralnie umieszczonymi zegarami oraz wyświetlaczem przedstawiającym wskazania np. układu elektrycznego[4].
Debiut[edytuj | edytuj kod]
Ponad dwa lata po debiucie BYD-a e6 w kwietniu 2008 roku, producent podjął się pierwszych działań w kierunku wdrożenia pojazdu do seryjnej produkcji, rozpoczynając limitowaną próbną produkcję na potrzeby rynku wewnętrznego[5]. W maju 2010 roku rozpoczęto testy 40 egzemplarzy na obszarze chińskiego miasta Shenzhen, które użytkować zaczęła współzarządzane przez BYD-a przedsiębiorstwo taksówkarskie Pengcheng Electric Taxi[6].
Wraz z rozpoczęciem sprzedaży na rynkach globalnych, BYD zdecydował się w 2011 roku przestylizować pas przedni modelu e6. Samochód zyskał inaczej zaprojektowany zderzak, a także większą imitację wlotu powietrza wykraczającą już poza linię reflektorów, z niżej umieszczonym wlotem powietrza[7].
Sprzedaż[edytuj | edytuj kod]
BYD e6 odniósł duży sukces rynkowy na rodzimym rynku chińskim, wraz z kolejnymi latami produkcji zyskując na popularności dzięki sprzyjającym warunkom dla rozwoju elektromobilności, rządowym dopłatom i rozwojowi infrastruktury. W czasie, gdy w 2013 roku sprzedano 1554 sztuki[8], w 2014 roku liczba ta wzrosła do 3560 egzemplarzy[9], a w 2015 – do 7029 sztuk. Wartość ta lawinowo wzrosła w 2016 roku, sięgając 20 605 dostarczonych egzemplarzy[10]. W ramach dywersyfikacji oferty samochodów elektrycznych BYD w Chinach, popularność modelu zmalała jednak w latach 2017–2018, znikając z oferty po ostatnim roku i stając się modelem wyłącznie eksportowym[11].
Minivan e6 to pierwszy pojazd w historii BYD-a, który trafił do sprzedaży na globalnych rynkach obejmujących także rozwinięte państwa, jak Stany Zjednoczone, Wielka Brytania czy Holandia. Po północnoamerykańskim debiucie, który odbył się w styczniu 2011 roku podczas Detroit Auto Show[12], producent systematycznie poszerzał zasięg modelu o kolejne państwa świata.
W maju 2011 roku BYD e6 uzyskał europejską homologację umożliwiającą jego dystrybucję na terenie państw europejskich, umożliwiając rozpoczęcie jego sprzedaży także na terenie Polski[13]. W sierpniu 2011 roku BYD podpisał umowę o współpracę z globalnym gigantem branży wypożyczania samochodów Hertz, udostępniając do tej usługi egzemplarze elektrycznego pojazdu m.in. w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Chinach, Włoszech, Francji, Hiszpanii oraz Arabii Saudyjskiej[14].
W kolejnych latach BYD e6 trafił do sprzedaży na kolejnych rynkach globalnych, głównie do lokalnych flot taksówkarskich w ramach masowych zamówień, stanowiąc jednocześnie nowatorską alternatywę dla tradycyjnych spalinowych pojazdów tego typu. Pierwszym europejskim krajem z flotą napędzanych prądem taksówek została Holandia, z 75 sztukami przeznaczonymi do użytku w Rotterdamie[15].
W 2013 roku 200 sztuk elektrycznego e6 weszło do użytku w Kostaryce, gdzie zaczęła z niej korzystać korporacja taksówkarska w San José[16]. W tym samym roku BYD e6 zasilił największą w Ameryce Południowej flotę elektrycznych taksówek, która pojawiła się w Kolumbii, w stołecznej Bogocie[17].
W 2014 roku 35 sztuk trafiło do użytku korporacji taksówkarskiej w stolicy Belgii, Brukseli[18], z kolei ponad flota 1500 elektrycznych taksówek weszła do użytku na Tajwanie[19].
W 2015 roku BYD ze współpracy z operatorem przejazdów Uber wprowadził do użytku 50 sztuk BYD-ów e6 w Chicago w Stanach Zjednoczonych[20]. W 2018 roku Urugwaj stał się kolejnym krajem Ameryki Południowej z flotą elektrycznych taksówek – 25 takich pojazdów pojawiło się w stołecznym Montevideo[21]. W tym sammy roku elektryczne taksówki BYD e6 zaczęły obsługiwać lotnisko w Bangkoku w Tajlandii[22].
Niepowodzeniem okazała się próba wprowadzenia do użytku floty elektrycznych taksówek BYD e6 w Londynie we współpracy z brytyjską firmą Green Tomato Cars. Do drugiej połowy 2013 roku na ulice stolicy Zjednoczonego Królestwa miało trafić 50 elektrycznych taksówek[23], jednak w lutym 2014 roku poinformowano, że umowa została anulowana[24]. Ostatecznie, inna korporacja taksówkarska Thriev wprowadziła do użytku w Londynie 20 sztuk elektrycznych taksówek[25].
Dane techniczne[edytuj | edytuj kod]
Poprzednia wersja pojazdu korzystała z silnika elektrycznego o mocy 101 KM (maksymalna moc chwilowa 121 KM) i akumulatora litowo-żelazowo-fosforanowego o pojemności 64 kWh, oferując zasięg do 300 km na jednym ładowaniu[26].
W 2019 roku pojazd zyskał wydajniejszy układ napędowy. Odtąd BYD e6 jest napędzany silnikiem elektrycznym o mocy 121 KM oraz wyposażony w akumulator litowo-żelazowo-fosforanowy o pojemności 80 kWh. Według producenta oferuje zasięg 400 km na jednym ładowaniu. Dziennikarze z Singapuru oszacowali rzeczywisty zasięg na około 370 km[27][28].
Druga generacja[edytuj | edytuj kod]
 BYD e6 II | |
| Producent | |
|---|---|
| Projektant | |
| Zaprezentowany |
Luty 2021 |
| Okres produkcji |
od 2021 |
| Miejsce produkcji | |
| Poprzednik |
BYD e6 I |
| Dane techniczne | |
| Segment | |
| Typy nadwozia |
5-drzwiowy minivan |
| Napęd | |
| Długość |
4695 mm |
| Szerokość |
1810 mm |
| Wysokość |
1670 mm |
| Rozstaw osi |
2800 mm |
| Masa własna |
1930 kg |
| Liczba miejsc |
5 |
| Bagażnik |
580 l |
| Dane dodatkowe | |
| Pokrewne | |
| Konkurencja | |
BYD e6 II został zaprezentowany po raz pierwszy w 2021 roku.
13 lat po premierze i 11 lat po uruchomieniu produkcji dotychczasowego wcielenia, BYD zdecydował się zaprezentować zupełnie nową, drugą generację swojego pierwszego samochodu elektrycznego, teraz wchodzącego w skład rozbudowanej gamy modelowej o takim napędzie.
Nowy e6 nie powstał tym razem jako dedykowana konstrukcja, lecz powstał jako pochodna minivana Song Max[29]. W porównaniu do tego modelu oferowanego jako spalinowy, hybrydowy i elektryczny, e6 to tańsza alternatywa[30].
Pod kątem wizualnym druga generacja BYD-a e6 odróżniła się od pokrewnego modelu innym pasem przednim, z wlotem powietrza o strukturze kropek w kolorze nadwozia, a także przemodelowanymi zderzakami. Samochód zyskał też inne wymiary zewnętrzne, z większym rozstawem osi i dłuższym nadwoziem[30].
Sprzedaż[edytuj | edytuj kod]
Samochód trafił do sprzedaży w pierwszej kolejności na rodzimym rynku chińskim, plasując się jako budżetowy model w gamie[30]. W połowie 2021 roku pojazd uzupełnił także gamę na eksportowych rynkach azjatyckich jak m.in. Singapur[31], Indie[32] i Nepal[33]. Ponadto, w drugiej połowie 2021 roku uruchomiono sprzedaż także w Zimbabwe[34] i Australii[35].
Dane techniczne[edytuj | edytuj kod]
BYD e6 drugiej generacji napędzany jest przez silnik elektryczny o mocy 268 KM i maksymalnym momencie obrotowym 406 Nm. Pojazd rozwija 100 km/h w 8 sekund, a także rozpędza się maksymalnie do 140 km/h[36]. Bateria o pojemności 71,7 kWh pozwala przejechać na jednym ładowaniu ok. 522 kilometrów. Samochód jest kompatybilny z szybkimi ładowarkami o mocy 43 kW, które pozwalają naładować akumulatory do pełna w ok. 2 godziny[37].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Beijing 2008: BYD e6 concept in the metal. [dostęp 2021-02-10]. (ang.).
- ↑ Postęp wprowadzania samochodów elektrycznych na rynek. [dostęp 2021-02-10]. (pol.).
- ↑ BYD F3DM / F6DM / E6. [dostęp 2021-02-11]. (ang.).
- ↑ Полностью электрический кроссовер BYD E6 поступит на рынок США. [dostęp 2021-02-11]. (ros.).
- ↑ BYD E6. [dostęp 2021-02-11]. (pol.).
- ↑ BYD E6 Electric Taxi. [dostęp 2021-02-11]. (ang.).
- ↑ BYD e6 – W drodze na szczyt. [dostęp 2021-02-11]. (pol.).
- ↑ China Full Year 2012: Ford Focus triumphs. [dostęp 2021-02-11]. (ang.).
- ↑ 2014 EV Sales Ranking. [dostęp 2021-02-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-17)]. (ang.).
- ↑ Best-selling China-made EVs in 2016. [dostęp 2021-02-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-07)]. (ang.).
- ↑ BYD E6 EV. [dostęp 2021-02-11]. (ang.).
- ↑ 2011 BYD e6 Detroit Auto Show. [dostęp 2021-02-11]. (ang.).
- ↑ Nowa chińska marka aut na polskim rynku. [dostęp 2021-02-11]. (pol.).
- ↑ PRESS RELEASE: BYD AND HERTZ PARTNER TO BRING THE FIRST EV RENTALS TO CHINA. [dostęp 2021-02-11]. (ang.).
- ↑ First European BYD e6 EVs to arrive in Rotterdam City. [dostęp 2021-02-11]. (ang.).
- ↑ MINAE anuncia convenio para insertar taxis “verdes” en el país. [dostęp 2021-02-11]. (hiszp.).
- ↑ Thanks to BYD e6, Colombia Now Has the Largest Electric Taxi Fleet in South America. [dostęp 2021-02-11]. (ang.).
- ↑ Le taxi électrique BYD fait son arrivée à Bruxelles. [dostęp 2021-02-11]. (fr.).
- ↑ Electric car from China’s BYD to debut in Taiwan early next year. [dostęp 2021-02-11]. (ang.).
- ↑ Exclusive: Uber in deal with China’s BYD to test electric cars. [dostęp 2021-02-11]. (ang.).
- ↑ BYD e6 Uruguay. [dostęp 2021-02-11]. (hiszp.).
- ↑ Rizen undeterred by light EV deliveries. [dostęp 2021-02-11]. (ang.).
- ↑ BYD to debut 50 pure electric vehicles in 2013. [dostęp 2021-02-11]. (ang.).
- ↑ Britain’s largest electric taxi deal collapses. [dostęp 2021-02-11]. (ang.).
- ↑ Buffett-backed BYD behind first all-electric London cab fleet. [dostęp 2021-02-11]. (ang.).
- ↑ BYD e6 – test | Za kierownicą [online], moto.pl [dostęp 2020-05-25] (pol.).
- ↑ http://www.val-byd.com.sg/wp-content/uploads/2019/09/BYD-e6-Specification-Sheet.pdf.
- ↑ Car Review – BYD e6 Electric 80 kWh (A) [online], www.sgcarmart.com [dostęp 2020-05-25] (ang.).
- ↑ Low-profile version of Song MAX EV? New BYD e6 declaration map. [dostęp 2021-08-02]. (ang.).
- ↑ a b c The new BYD e6 is based on Song MAX and is replaced with a blade battery. It is expected to start at less than 200,000 yuan. [dostęp 2021-08-02]. (ang.).
- ↑ BYD e6 review: This MPV’s surprisingly swell. [dostęp 2021-08-02]. (ang.).
- ↑ BYD e6 2021. [dostęp 2021-08-02]. (ang.).
- ↑ 2021 BYD e6 Electric SUV Launched in Nepal: New Upgrades & Improvements. [dostęp 2021-08-02]. (ang.).
- ↑ You Can Now Buy The New BYD E6 With Blade Battery In Zimbabwe. [dostęp 2021-08-02]. (ang.).
- ↑ 2022 BYD E6 electric people mover confirmed for Australia, wider range to be revealed in “next two weeks”. [dostęp 2021-08-02]. (ang.).
- ↑ BYD E6 : A glimpse into the future. [dostęp 2021-08-02]. (ang.).
- ↑ Car Review – BYD e6 Electric 2021 71.7kWh (A). [dostęp 2021-08-02]. (ang.).