Baldaszkowiec

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Baldaszkowiec
Ilustracja
Baldaszkowiec kłujący
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

selerowce

Rodzina

selerowate

Rodzaj

baldaszkowiec

Nazwa systematyczna
Echinophora Tourn. ex L.
Sp. Pl.: 239 (1753)[3]
Typ nomenklatoryczny

E. spinosa Linnaeus[4]

Baldaszkowiec (Echinophora Tourn. ex L.) – rodzaj roślin należący do rodziny selerowatych. Obejmuje 11 gatunków[3]. Rośliny te występują w basenie Morza Śródziemnego (w tym dwa gatunki w południowej Europie[5]) oraz w zachodniej Azji po Pakistan, Kirgistan i Kazachstan na wschodzie[3]. W Polsce jako gatunek przejściowo dziczejący stwierdzony został baldaszkowiec kłujący E. spinosa[6]. Te aromatyczne zwykle rośliny występują w zbiorowiskach roślin kserofilnych, w miejscach kamienistych, na piaszczystych wybrzeżach morskich[7].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Kłujące liście baldaszkowca kłującego
Pokrój
Nagie, wieloletnie rośliny zielne o pędach często kłujących[7].
Liście
Blaszka liściowa jedno- do czterokrotnie pierzastozłożona lub trójlistkowa. Odcinki liści nitkowate, równowąsko-lancetowate do rombowatych i jajowatych, zwykle skórzaste i kłująco zakończone[7].
Kwiaty
Zebrane w baldachy złożone, pod którymi pokrywy są wiotkie. Pod baldaszkami znajdują się pokrywki, które są sztywne i często kłujące. Centralny kwiat w baldaszku jest siedzący i obupłciowy, podczas gdy zewnętrzne są kwiatami męskimi o sztywnych szypułkach, zwykle przyległych do pokrywek. Działki kielicha są jajowate do trójkątnych. Płatki korony są białe, żółte lub czerwieniejące, nagie lub odosiowo owłosione. Szyjki słupka są długie i drewniejące[7].
Owoce
Rozłupki nagie lub owłosione, o niewyraźnych żebrach[7].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Pozycja systematyczna

Rodzaj w obrębie rodziny selerowatych (baldaszkowatych) Apiaceae klasyfikowany jest do podrodziny Apioideae, plemienia Echinophoreae[8].

Wykaz gatunków[3]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2022-07-12] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2022-07-12] (ang.).
  3. a b c d Echinophora Tourn. ex L.. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2022-07-12].
  4. Echinophora Linnaeus. [w:] Index Nominum Genericorum (ING) [on-line]. Smithsonian Institution. [dostęp 2022-07-12].
  5. David J. Mabberley, Mabberley’s Plant-Book, Cambridge: Cambridge University Press, 2017, s. 320, DOI10.1017/9781316335581, ISBN 978-1-107-11502-6, OCLC 982092200.
  6. Zbigniew Mirek i inni, Vascular plants of Poland. An annotated checklist, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2020, s. 73, ISBN 978-83-62975-45-7.
  7. a b c d e K. Kubitzki (red.): The Families and Genera of Vascular Plants. XV. Flowering Plants. Eudicots. Springer International Publishing, 2018, s. 125. ISBN 978-3-319-93604-8.
  8. Genus: Echinophora L.. [w:] Germplasm Resources Information Network (GRIN-Taxonomy) [on-line]. USDA, Agricultural Research Service, National Plant Germplasm System. [dostęp 2022-07-12].