Biały mandaryn

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Biały mandaryn. Przygody rodziny polskiej na dalekim Wschodzie
Autor

Władysław Umiński

Typ utworu

powieść przygodowa

Wydanie oryginalne
Język

polski

Data wydania

1901

Biały mandaryn. Przygody rodziny polskiej na dalekim Wschodziepowieść przygodowa dla młodzieży Władysława Umińskiego z 1901 roku (w odcinkach; wydanie książkowe z 1903 roku).

Historia wydań[edytuj | edytuj kod]

Powieść była opublikowana w odcinkach w ilustrowanym magazynie Przyjaciel Dzieci (nr 1-44) w 1901. Doczekała się wydania książkowego w wydawnictwie J. Fiszer w 1903 i drugiego wydania w 1925[1].

Fabuła[edytuj | edytuj kod]

Powieść przedstawia losy polskiej rodziny emigrantów w trakcie powstania bokserów w Chinach. Inżynierowa Bardzka z dwojgiem dzieci i wychowawcą wyrusza w podróż z Warszawy do swego męża, pracującego przy budowie kolej żelaznej w Chinach. Po podróży parowcem z Hamburga do Tiencinu, znajdują się w ogarniętym zamieszkach kraju; na ratunek wyrusza im ojciec z trójką towarzyszy ("nadzorcami, Wilsonem i Walkerem i wiernym lokajem Li"), którzy po drodze rozgramiają napotkane oddziały chińskie[2]. Rodzina staja się celem "sfantatyzowanych tłumów"; pomocy udzielają jej Japończycy, gdzie pod koniec ksiązki bohaterowie spędzą wakacje[3][2].

Analiza i odbiór[edytuj | edytuj kod]

W 1926 r. książkę zrecenzował pozytywnie recenzent podpisujący się jako "H. Ew." dla "Dziennika Bydgoskiego", chwaląc fabułę i opisy egzotycznych miejsc i ich historii, i podsumowując, że "Powyższą książkę nawet starsi chętnie przeczytają"[2].

Krystyna Kuliczkowska w 1953 zuważyła, że fabuła książek Umińskiego, w tym tej pozycji, pokazuje, że ich autor był pozytywnie nastawiony do Japonii[3].

W 1956 roku Andrzej Lange w Pamiętniku Literackim uznał przedstawienie powstania bokserów przez Umińskiego za "postępowe", pozytywnie odnosząc się do przedstawionej według niej w książce krytyki kapitalizmu i kolonializmu[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jadwiga Czachowska (red.), Współcześni polscy pisarze i badacze literatury. Słownik biobibliograficzny. T. 8, Ste – V, Alicja Szałagan (red.), 2003, s. 437  [dostęp 2023-10-12].
  2. a b c H. Ew. "Dla naszej młodzieży". Dziennik Bydgoski, (R. 20), 1926, Nr 80. S. 8
  3. a b Krystyna Kuliczkowska, O twórczości Władysław Umińskiego, „Twórczość”, 8, 1953, s. 176.
  4. Andrzej Lange, W pustyni i w puszczy Henryka Sienkiewicza, „Pamiętnik Literacki”, 47 (4), 1956, s. 351-88.