Bielice (powiat pyrzycki)
wieś | |
Kościół pw. Matki Bożej Królowej Polski | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2022) |
594[2] |
Strefa numeracyjna |
91 |
Kod pocztowy |
74-202[3] |
Tablice rejestracyjne |
ZPY |
SIMC |
0772843 |
Położenie na mapie gminy Bielice | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego | |
Położenie na mapie powiatu pyrzyckiego | |
53°11′57″N 14°43′42″E/53,199167 14,728333[1] |
Bielice (niem. Beelitz) – wieś gminna, sołectwo w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie pyrzyckim, w gminie Bielice.
Miejscowość jest siedzibą gminy Bielice. We wsi znajduje się kościół pw. Matki Boskiej Królowej Polski.
Do 1996 roku na północ od wsi Bielice znajdowała się stacja "Bielice-Parsów" na istniejącej od 1898 r. linii kolejowej z Chwarstnicy do Pyrzyc. Obecnie linia ta jest nieczynna.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwsze zapisy pochodzą z 1235 r., odnotowano wówczas fakt otrzymania przez rycerza Krzyżana wsi Bielice od Warcisława Świętoborzyca. Krzyżan wkrótce odsprzedał część ziem cystersom z Kołbacza. W 1269 r. lennik księcia Barnima I rycerz Konrad Kleist, zrzekł się na rzecz cystersów pozostałej części ziem. Zapisy z 1302 r. wskazują, że sołtysem był niejaki Heinemann, co oznacza, że cystersi wprowadzili tu prawo niemieckie. W 1312 r. proboszczem w Bielicach był kapelan księcia szczecińskiego Ottona I Jan Polak (Polonus). Po sekularyzacji dóbr kołackich wieś stanowiła własność książęcą. Po zniszczeniach wojny trzydziestoletniej (1618–48) jeszcze w roku 1700 część wsi nadal pozostawała opuszczona[4].
W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Bielice. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa szczecińskiego.
- Nazwy wsi
- 1235 r. – Belitcze
- 1240 r. – Beliz
- 1249 r. – Belitz
- 1944 r. – Beelitz
- po 1945 r. – Bielice
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
We wsi znajduje się kościół z XIV wieku pw. Matki Boskiej Królowej Polski, przebudowany w XIX w. Po 1945 roku zdewastowany, odbudowany w 1963 r[5]. Posiada trójkątny szczyt wschodni z blendami, neogotycką wieżą i małym prezbiterium dobudowanym w XIX w[6].
Wśród zabudowy ostały się chaty ryglowe typu pyrzyckiego (wąskofrontowe).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 5575
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-07] .
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 46 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ Gmina Bielice, historia. [dostęp 2009-07-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-05-26)].
- ↑ Architektura Pomorza Zachodniego
- ↑ Piotr Skurzyński, Pomorze, Warszawa: Wyd. Muza S.A., 2007, s. 115, ISBN 978-83-7495-133-3 .