Bobrówka (powiat hajnowski)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bobrówka
wieś
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 podlaskie

Powiat

hajnowski

Gmina

Czeremcha

Liczba ludności (2011)

61[2][3]

Strefa numeracyjna

85

Kod pocztowy

17-240[4]

Tablice rejestracyjne

BHA

SIMC

0025796[5]

Położenie na mapie gminy Czeremcha
Mapa konturowa gminy Czeremcha, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Bobrówka”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej znajduje się punkt z opisem „Bobrówka”
Położenie na mapie województwa podlaskiego
Mapa konturowa województwa podlaskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Bobrówka”
Położenie na mapie powiatu hajnowskiego
Mapa konturowa powiatu hajnowskiego, blisko dolnej krawiędzi po lewej znajduje się punkt z opisem „Bobrówka”
Ziemia52°26′52″N 23°19′49″E/52,447778 23,330278[1]

Bobrówka (biał. Баброўка) – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie hajnowskim, w gminie Czeremcha[5][6].

Integralne części wsi Bobrówka[5][6]
SIMC Nazwa Rodzaj
0025804 Turowszczyzna przysiółek
Wjazd do wsi od Zubacz
Jedna z kapliczek w Bobrówce

Wieś magnacka położona była w końcu XVIII wieku w hrabstwie wysockim w powiecie brzeskolitewskim województwa brzeskolitewskiego[7]. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa białostockiego.

Prawosławni mieszkańcy wsi należą do parafii Opieki Matki Bożej w Zubaczach[8], a wierni kościoła rzymskokatolickiego do parafii Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski w Czeremsze.

Wieś w 2011 roku zamieszkiwało 61 osób[3].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wzmiankowana w 1794. Położona nad niewielkim strumykiem Brodziec, lewym dopływem Pulwy. W jej obrębie znajdował się majątek Turowszczyzna, własność Turów – możnego rodu ziemi brzeskiej. Wytyczona po II wojnie światowej granica państwowa rozcięła posiadłość na połowę. Po radzieckiej stronie granicy pozostał zniszczony budynek dworu, po polskiej stronie zabudowania Bobrówki i część dworskich ogrodów i łąk.

O dramatycznych wydarzeniach z przeszłości przypominają miejscowe nazwy położonych w okolicy: wzniesienia – Hora Bytwa (Góra Bitwy) i otaczającego go uroczyska – Krywawy Łuh (Krwawa Łąka).

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

  • grodzisko z XI i XII wieku – stanowisko zajmuje teren niewielkiego wzniesienia położonego pośród łąk związanych z rozlewiskami Pulwy i Brodźca. Grodzisko ma kształt w przybliżeniu okrągły i zajmuje powierzchnię około 0,25 ha. Jest otoczone pojedynczym wałem i fosą. Największa różnica wysokości pomiędzy najwyższym miejscem wału a dnem fosy dochodzi obecnie do 3,5 m. Średnica majdanu wynosi około 25 m. Najstarsze zabytki ze średniowiecznej warstwy osadniczej pochodzą z końca XI w., większość z nich datować można jednak na wiek XII. Dawniej otoczone przez wieś o powierzchni ponad 4 ha[9]. W starszej literaturze stanowisko (zlokalizowane obecnie na gruntach wsi Bobrówka i nazywane przez miejscową ludność „Zamczyskiem”) nosi nazwę Jancewicze.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 7287
  2. Wieś Bobrówka w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2021-01-03], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  3. a b GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 70 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
  6. a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  7. Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т.2, Mińsk 2013, s. 106.
  8. Kalendarz Prawosławny 2015, Wydanie Warszawskiej Metropolii Prawosławnej, ISSN 1425-2171, s.167
  9. Dariusz Krasnodębski, Podlasie na przełomie I i II millenium w świetle wyników najnowszych badań archeologicznych.pdf, „Osadnictwo i architektura ziem polskich w dobie Zjazdu Gnieźnieńskiego” [dostęp 2019-04-16] (ang.).