Bobryniec

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bobryniec
Бобринець
Ilustracja
Cerkiew Wniebowstąpienia Pańskiego
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Ukraina

Obwód

 kirowohradzki

Powierzchnia

18,13 km²

Wysokość

8 m n.p.m.

Populacja (1 stycznia 2018)
• liczba ludności


10 846[1]

Nr kierunkowy

+ 380 (0)5257

Kod pocztowy

27200

Położenie na mapie obwodu kirowohradzkiego
Mapa konturowa obwodu kirowohradzkiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Bobryniec”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, w centrum znajduje się punkt z opisem „Bobryniec”
Ziemia48°03′28″N 32°09′29″E/48,057778 32,158056
Strona internetowa

Bobryniec (ukr. Бобринець) – miasto na Ukrainie w obwodzie kirowohradzkim, siedziba władz rejonu bobrynieckiego.

Stacja kolejowa[2].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza wzmianka pochodzi z 1767, od 1802 roku - w jelizawietgradzki ujezd guberni chersońskiej, status miasta od 1828.

Podczas II wojny światowej Bobryniec był okupowan przez wojska niemieckie od 6 sierpnia 1941 r. do 16 marca 1944 r.

Podczas okupacji hitlerowskiej, w styczniu 1942 roku Niemcy utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 400 osób. W lutym 1942 roku Niemcy zlikwidowali getto, a Żydów zamordowali[3].

W 1968 liczyło 11,6 tys. mieszkańców[4].

W 1989 liczyło 12 869 mieszkańców[2][5].

W 2013 liczyło 10 991 mieszkańców[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Чисельність наявного населення України на 1 січня 2018 року. Державна служба статистики України. Київ, 2018. стор.41
  2. a b Бобринец // Большой энциклопедический словарь (в 2-х тт.). / редколл., гл. ред. А. М. Прохоров. том 1. М., "Советская энциклопедия", 1991. стр.146
  3. Geoffrey P. Megargee (red.), Encyclopedia of camps and ghettos, 1933-1945, t. II, part B, s. 1620.
  4. Бобринец // Большая Советская Энциклопедия. / под ред. А. М. Прохорова. 3-е изд. том 3. М., «Советская энциклопедия», 1970.
  5. Всесоюзная перепись населения 1989 г. Численность городского населения союзных республик, их территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу
  6. Чисельність наявного населення України на 1 січня 2013 року. Державна служба статистики України, 2013. [dostęp 2023-09-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-21)]. (ukr.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]