Borek (Beskid Wyspowy)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Borek
Ilustracja
Widok z Góry św. Jana
Państwo

 Polska

Pasmo

Beskid Wyspowy

Wysokość

562 m n.p.m.

Położenie na mapie Beskidu Wyspowego
Mapa konturowa Beskidu Wyspowego, blisko górnej krawiędzi nieco na lewo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Borek”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, blisko górnej krawiędzi nieco na lewo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Borek”
Ziemia49°49′15,9″N 20°08′55,1″E/49,821083 20,148639

Borek (562 m) – najdalej na północ wysunięty szczyt Beskidu Wyspowego. Wchodzi w skład niewielkiego pasma górskiego Ciecienia, w którym wyróżnia się kilka szczytów. Kolejno, z południa na północ są to: Ciecień (829 m), Księża Góra (649 m), Grodzisko (618 m) i Borek (562 m). Od Grodziska Borek oddzielony jest płytką przełączką. Zachodnie stoki opadają do doliny Krzyworzeki, wschodnie do doliny Stradomki, od północnej strony grzbiet Borka opada na Pogórze Wiśnickie. Szczyt wznosi się nad trzema miejscowościami: Poznachowice Górne, Raciechowice i Dąbie[1].

Borek jest porośnięty bukowym lasem, bezleśna jest tylko dolna część jego zachodnich stoków. Pola uprawne i zabudowania Poznachowic Górnych podchodzą tutaj od dna doliny Krzyworzeki do wysokości około 450 m[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Geoportal. Mapa topograficzna i satelitarna [online] [dostęp 2021-11-27].