Boris Czirkow

Boris Czirkow

Борис Петрович Чирков

Boris Czirkow w roli Maksyma w filmie Młodość Maksyma
Imię i nazwisko	Boris Pietrowicz Czirkow
Data i miejsce urodzenia	13 sierpnia 1901 Łozowaja-Pawłowka, Imperium Rosyjskie, (obecnie Ukraina)
Data i miejsce śmierci	28 maja 1982 Moskwa, ZSRR
Zawód	aktor
Lata aktywności	1928–1982
Odznaczenia

Boris Pietrowicz Czirkow (ros. Борис Петрович Чирков; ur. 31 lipca^?/13 sierpnia 1901 we wsi Łozowaja-Pawłowka, zm. 28 maja 1982 w Moskwie) – radziecki aktor filmowy, głosowy i teatralny. Bohater Pracy Socjalistycznej (1975). Trzykrotnie odznaczony Orderem Lenina (1938, 1967, 1975). Czterokrotny laureat Nagrody Stalinowskiej (1941, 1947, 1949, 1952).

Życiorys

Boris Czirkow urodził się 13 sierpnia 1901 roku. W 1926 roku ukończył studia w Instytucie Sztuk Scenicznych w Leningradzie. Pracował w teatrach leningradzkich, potem moskiewskich. Na ekranie pojawił się od 1928 roku. Sławę przyniosła mu główna rola w Trylogii o Maksymie G. Kozincewa i L. Trauberga: Młodość Maksyma (1935), Powrót Maksyma (1937) i Maksym (1939). Zmarł 28 maja 1982 roku w wieku 80 lat. Został pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym w Moskwie.

Wybrana filmografia

Role filmowe

• 1928: Mój syn jako Pataszon
• 1931: Wioska na Ałtaju jako rozmawiający przez telefon
• 1934: Czapajew jako wieśniak
• 1934: Nowi ludzie
• 1935: W walce z caratem jako Maksym
• 1936: Lenoczka i winogrona
• 1936: Przyjaciółki jako Sieńka
• 1937: Wielki obywatel jako Maksym
• 1937: Powrót Maksyma jako Maksym
• 1938: Człowiek z karabinem jako Jewtuszenko
• 1939: Nauczyciel jako Stiepan Iwanowicz Lautin
• 1939: Maksym jako Maksym
• 1939: Minin i Pożarski jako Roman
• 1941: Wojenny almanach filmowy nr 1 (nowela filmowa Spotkanie z Maksymem) jako Maksym
• 1941: Wojenny almanach filmowy nr 3 (nowela filmowa Antosza Rybkin) jako Antosza Rybkin
• 1942: Pogromca atamana jako Nestor Machno
• 1944: Kutuzow jako Denis Wasiljewicz Dawydow
• 1946: Dzieje kompozytora jako Michaił Iwanowicz Glinka
• 1948: Sąd honorowy
• 1949: Trzy spotkania jako Nikanor Samosiejew
• 1950: Kawaler złotej gwiazdy jako Kondratjew
• 1951: Donieccy górnicy jako Stiepan Niedola
• 1954: Dygnitarz na tratwie jako Cziżow, moskiewski chirurg
• 1956: Do ostatniej kropli krwi
• 1958: Mój ukochany jako Żilin
• 1964: Żywi i martwi jako Gawriła Biriukow

Role głosowe

• 1949: Wiosenna bajka jako narrator
• 1950: Bajka o rybaku i rybce jako staruch
• 1950: Cudowny młyn jako dziadek
• 1952: Kasztanka jako stolarz
• 1954: Królewna żabka jako car

Nagrody i odznaczenia

• Zasłużony Artysta RFSRR (1935)
• Trzy Ordery Lenina (1938, 1967, 1975)
• Dwa Ordery Czerwonego Standardu Pracy (1939, 1981)
• Nagroda Stalinowska (1941, 1947, 1949, 1952)
• Order Czerwonej Gwiazdy (1944)
• Medal „W upamiętnieniu 800-lecia Moskwy” (1948)
• Ludowy Artysta ZSRR (1950)
• Bohater Pracy Socjalistycznej (1975)
• Order Rewolucji Październikowej (1976)

Bibliografia

• Galina Dołmatowska, Irina Szyłowa, Sylwetki radzieckiego ekranu, przeł. z ros. Marek Dzierwajłło, Wydawnictwo Progress, Moskwa 1980, s. 474–487.
• Ryszard Koniczek: Film radziecki w Polsce 1926–1966. Warszawa: 1968.

Linki zewnętrzne

• Boris Czirkow w bazie IMDb (ang.)
• Boris Czirkow w bazie filmweb (pol.)
• Boris Czirkow. 2011.russiancinema.ru. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-24)]. w bazie russiancinema.ru (ros.)
• Boris czirkow w bazie Warheroes.ru (ros.)
• Boris Czirkow w bazie Animator.ru (ros.)
• Boris Czirkow w bazie Portalwiedzy.onet.pl (pol.)