Borki (powiat bydgoski)
53°13′34″N 18°17′54″E/53,226111 18,298333| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Wysokość |
32 m n.p.m. |
| Liczba ludności (2011) |
40[2] |
| Strefa numeracyjna |
52 |
| Kod pocztowy |
86-070[3] |
| Tablice rejestracyjne |
CBY |
| SIMC |
0084103 |
Położenie na mapie gminy Dąbrowa Chełmińska  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu bydgoskiego  | |
| 53°13′34″N 18°17′54″E/53,226111 18,298333[1]
| |
Borki – wieś w Polsce, położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie bydgoskim, w gminie Dąbrowa Chełmińska.
Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa bydgoskiego.
Demografia[edytuj | edytuj kod]
Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyły 40 mieszkańców[2]. Są najmniejszą miejscowością gminy Dąbrowa Chełmińska.
Dawne cmentarze[edytuj | edytuj kod]
Na terenie wsi zlokalizowane są dwa nieczynne cmentarze ewangelickie[4][5].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Od XV w. do czasów najazdów szwedzkich właścicielami wsi była szlachecka rodzina Preuków[6]. W czasie potopu szwedzkiego wieś została spalona i opuszczona. W XVIII wieku zagospodarowano ją ponownie jako własność dworu gzińskiego, należącego do rodu Działyńskich. Osiedlili się tu także dzierżawcy olęderscy[6]. Po I rozbiorze Polski w 1772 roku władze pruskie sprowadziły na te tereny osadników z północnych Niemiec wyznania ewangelickiego, którzy uczęszczali na nabożeństwa do zboru w Kokocku. W I połowie XIX wieku zbudowano w Borkach szkołę ewangelicką. W 1920 roku uczęszczało do niej 54 dzieci: 13 polskich i 41 niemieckich. Patronat nad szkołą sprawował dwór gziński[6]. W 1839 roku w wyniku zmian strukturalnych wynikających z pruskiej ustawy uwłaszczeniowej, bogatsi chłopi wykupili ziemię na własność, biedniejsi zaś zostali przeszeregowani w struktury służby dworskiej[6]. Wskutek zmian przestrzennych Borki wchłonęły osady zwane: Stoffriede i Duże Piekło[6]. W XIX wieku wylewy Wisły czyniły w okolicy liczne straty, niszcząc cały dobytek mieszkańców. Na nizinie nadwiślańskiej budowano kanały odwadniające, a w dwudziestoleciu międzywojennym - wały przeciwpowodziowe[6].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 8556
- ↑ a b GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 82 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Zapomnieni - zdjęcia pierwszego cmentarza. [dostęp 2011-12-29].
- ↑ Zapomnieni - zdjęcia drugiego cmentarza. [dostęp 2011-12-29].
- ↑ a b c d e f Jerzy Świetlik: Historia wokół nas. Część 1. Zbiór artykułów o historii wsi wokół Dąbrowy Chełmińskiej. Ostromecko: Nakład własny – Jerzy Świetlik, 2003.
- Siedziba gminy: Dąbrowa Chełmińska
| Wsie | |
|---|---|
| Integralne części wsi |
|
| Nazwy zniesione |
