Budynek Szkoły Muzycznej w Przeworsku

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Siedziba Państwowej Szkoły Muzycznej w Przeworsku
Symbol zabytku nr rej. A-680 z 11.09.1984
Ilustracja
Budynek Szkoły Muzycznej w Przeworsku
Państwo

 Polska

Miejscowość

Przeworsk

Adres

Krakowska 2 (dawniej 20)

Styl architektoniczny

eklektyzm

Architekt

Józef Zając

Inwestor

Bolesław Zborowski

Ukończenie budowy

1912

Ważniejsze przebudowy

1935

Pierwszy właściciel

Bolesław Zborowski

Kolejni właściciele

Starostwo Powiatowe w Przeworsku

Obecny właściciel

Państwowa Szkoła Muzyczna im. Mieczysława Karłowicza

Położenie na mapie Przeworska
Mapa konturowa Przeworska, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Siedziba Państwowej Szkoły Muzycznej w Przeworsku”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Siedziba Państwowej Szkoły Muzycznej w Przeworsku”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Siedziba Państwowej Szkoły Muzycznej w Przeworsku”
Położenie na mapie powiatu przeworskiego
Mapa konturowa powiatu przeworskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Siedziba Państwowej Szkoły Muzycznej w Przeworsku”
Ziemia50°03′32″N 22°29′23″E/50,058889 22,489722

Budynek Szkoły Muzycznej w Przeworsku (Kamienica Zborowskiego) – zabytkowy budynek w Przeworsku znajdujący się przy ul. Krakowskiej 2 (dawniej 20) na zbiegu z ul. Konopnickiej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Kamienica wzniesiona przez przeworskiego adwokata Bolesława Zborowskiego według projektu Józefa Zająca - mistrza murarskiego z Jarosławia. W chwili oddania do użytku w 1912 była jedyną prywatną kamienicą powstałą na terenie miasta od początku XX wieku. Pierwotnie zamieszkiwana przez właściciela i jego rodzinę. W 1935 willa została zakupiona, rozbudowana i zaadaptowana na potrzeby Starostwa Powiatowego w Przeworsku. W 1971 władze miasta przekazały obiekt Państwowej Szkole Muzycznej I stopnia im. Mieczysława Karłowicza. Po kapitalnym remoncie, 18 pomieszczeń przeznaczono na sale lekcyjne, zaś 3 do celów administracyjnych.

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Kamienica została wzniesiona w duchu eklektyzmu. Charakteryzuje się urozmaiconą bryłą i bogatym wystrojem elewacji.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Małgorzata Wołoszyn: Dawny Przeworsk na pocztówce i fotografii do 1944. Rzeszów: Libra, 2011, s. 31. ISBN 978-83-89183-88-0.