Chełmno (powiat szamotulski)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Chełmno
wieś
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Powiat

szamotulski

Gmina

Pniewy

Wysokość

98[2] m n.p.m.

Liczba ludności (2013)

420[3]

Strefa numeracyjna

61

Kod pocztowy

62-045[4]

Tablice rejestracyjne

PSZ

SIMC

0592615

Położenie na mapie gminy Pniewy
Mapa konturowa gminy Pniewy, na dole znajduje się punkt z opisem „Chełmno”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Chełmno”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Chełmno”
Położenie na mapie powiatu szamotulskiego
Mapa konturowa powiatu szamotulskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Chełmno”
Ziemia52°29′50″N 16°19′12″E/52,497222 16,320000[1]

Chełmnowieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie szamotulskim, w gminie Pniewy.

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Na koniec grudnia 2013 r. Chełmno było najliczniejszą wsią gminy[3]. Miejscowość położona jest 5 km na wschód od siedziby gminy Pniewy, przy trasie drogi krajowej nr 92.

Wieś po raz pierwszy wymieniona w 1257 r. Własność szlachecka; niegdyś należała do Raczyńskich, później właścicielem byli Niemcy nazwiskiem von Lehmann-Nitsche, a majątek liczył 830 ha.

Dwór parterowy z wystawką pochodzi z około połowy XIX w., w 1933 r. został rozbudowany o piętrowe skrzydło i czterokondygnacyjną wieżę w części wschodniej. Na północny wschód od dworu położone są zabudowania gospodarcze z lat 1898-1922, m.in. stajnia, obora, magazyn i lodownia.

Park krajobrazowy pochodzi z końca XIX w.; pow. około 3 ha; zachowały się w nim m.in. lipa o obw. 585 cm oraz wiąz o obw. 388 cm.

Na zachód od dworu znajduje się najwyższe wzniesienie regionu - zalesiona Góra Chełmińska - 131 m n.p.m. Jest to pagórek kemowy na wysoczyźnie morenowej. Na jego południowym stoku stoi niewielka kaplica z 1785 r. na planie ośmioboku, kryta kopulastym dachem z latarnią - dawna kaplica grobowa Sczanieckich, gruntownie odrestaurowana około 1970 r. Nieco dalej na zachód wznosi się bezleśne Księże Góry - 124 m n.p.m., kulminacje środkowopoznańskiej moreny czołowej.

W odległości 0,5 km na wschód od wsi stoi gościniec wielkopolski "Hajduczek" (1974) i budynek hotelowy (1978)[5].

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa poznańskiego.

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 15301
  2. Według: http://www.wysokosc.mapa.info.pl/
  3. a b S.C., Najwięcej jest 37-latków, "Gazeta Szamotulska", Nr 5 (884), 3 lutego 2014 r.
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 143 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  5. R.Krygiel, P.Mordal, Vademecum Krajoznawcze Ziemi Szamotulskiej, PTTK Oddział w Szamotułach, Szamotuły 2002, s. 56.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]