Chorzewa
50°41′20″N 20°14′16″E/50,688889 20,237778| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2021) |
277[2] |
| Strefa numeracyjna |
41 |
| Kod pocztowy |
28-300[3] |
| Tablice rejestracyjne |
TJE |
| SIMC |
0240052[4] |
Położenie na mapie gminy Jędrzejów  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego  | |
Położenie na mapie powiatu jędrzejowskiego  | |
| 50°41′20″N 20°14′16″E/50,688889 20,237778[1]
| |
Chorzewa – wieś sołecka[5] w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie jędrzejowskim, w gminie Jędrzejów[6][4]
Wieś duchowna, własność opactwa cystersów jędrzejowskich położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie ksiąskim województwa krakowskiego[7]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.
Części miejscowości[edytuj | edytuj kod]
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0240069 | Chorzewka | część wsi |
| 0240075 | Kopanina | część wsi |
| 0240081 | Wymysłów | część wsi |
| 0240098 | Zagórze | część wsi |
| 0240106 | Załącze | część wsi |
- Według noty Słownika geograficznego Królestwa Polskiego z roku 1895 Wymysłów obecnie część wsi Chorzewa w wieku XIX stanowił folwark w gminie Prząsław[8].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Początkowo wieś rycerska, nadana w roku 1153 klasztorowi cystersów w Brzeźnicy (Jędrzejów), jako uposażenie pierwotne przez arcybiskupa gnieźnieńskiego Jana Gryfitę. W roku 1273 r. gościł tu Bolesław książę krakowski (Kodeks małopolski t.II s.1,131). W dokumencie z r. 1256 wieś jest wymieniana w liczbie włości klasztoru jędrzejowskiego. (Kodeks małopolski t.I s.51). Klasztor pobierał tu dziesięcinę(Długosz L.B. t.II s.71)[9].
Według spisu miast, wsi, osad Królestwa Polskiego z roku 1827 było tu 21 domów 203 mieszkańców. We wsi funkcjonował młyn. W roku 1880 miejscowość opisano jako wieś rządu rosyjskiego[10]. Wykupiona została przez Wielopolskich, w roku 1905 przeszła do Heleny z Ruppertów Zembrzuskiej. W latach 30. XX wieku były tu części Bronisława Onufrowicza ze Ślęcina i Wilczka [11].
W początkach wieku XX istniały wieś i folwark podległe administracyjnie gminie Prząsław. Podług danych spisu powszechnego z 1921 było tu 53 domy i 423 mieszkańców. Folwark spisano razem ze wsią[12].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 16327
- ↑ BIP gminy. Statystyka ludności zameldowanej w poszczególnych sołectwach 31-12-2021 str. 2-4 [dostęp 2022-02-25]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 148 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
- ↑ Jednostki organizacyjne gminy Jędrzejów. Urząd Gminy Jędrzejów. [dostęp 2015-03-20].
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Województwo krakowskie w drugiej połowie XVI wieku ; Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 2008, s. 102.
- ↑ Wymysłów (58), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 99.
- ↑ Chorzewa, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 323.
- ↑ Chorzewa, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 635.
- ↑ Borkiewicz i Linowski 1937 ↓, s. 22.
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej opracowany na podstawie wyników Pierwszego Powszechnego Spisu Ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych, t. Województwo kieleckie, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1924.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Seweryn Borkiewicz, Zygmunt Linowski, Monografia historyczna i gospodarcza powiatu jędrzejowskiego, Kielce: Związek Ziemian w Jędrzejowie, 1937, s. 22 [dostęp 2019-06-19].
