Czarne Działy Drugie
49°44′54″N 19°21′37″E/49,748333 19,360278| Plan jaskini | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel | |
| Długość |
54,5 m |
| Deniwelacja |
8 |
| Wysokość otworów |
787 m n.p.m. |
| Ekspozycja otworów |
ku górze |
| Data odkrycia |
znana od dawna |
| Odkrywca |
odkrywca nieznany |
| Kod |
K.Bm-02.06 |
Położenie na mapie gminy Ślemień  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa śląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu żywieckiego  | |
| 49°44′54″N 19°21′37″E/49,748333 19,360278
| |
Czarne Działy Drugie[1], Jaskinia Czarne Działy Druga, Jaskinia Czarne Działy II – jaskinia na Czarnych Działach w Paśmie Łysiny w Beskidzie Małym. Jest jedną z kilku Jaskiń w Czarnych Działach[2]. Znajduje się we wsi Ślemień w województwie śląskim, w powiecie żywieckim, w gminie Ślemień[1].
Opis jaskini[edytuj | edytuj kod]
Jaskinia ma poziomy otwór wejściowy przy pniu świerka. Za otworem jest studnia o głębokości 4,5 m, przechodząca w okazałą szczelinę o wysokości do 10 m, dołem wąską, najszerszą na środku. Ma lite ściany i stromo opadające stopniami dno. Około 5,8 m od studni wejściowej szczelina zawalona jest ogromnymi blokami tworzącymi „balkon”. Przez wąskie szczeliny między blokami łączy się ze studzienką o głębokości około 2,6 m. Do dalszych partii jaskini można dostać się schodząc na sam dół szczeliny. Przejście pod jednym z zawalających ją głazów prowadzi do sali o długości 5 m i szerokości około 2 m i kształcie zbliżonym do trójkąta. Sala ma nierówne dno i płaski, płytowy strop. Od sali odchodzi w górę zawalona szczelina z zaciskiem, przez który można się przecisnąć do bocznego korytarza. Ku północnemu zachodowi wznosi się inny korytarz, który po 3 m doprowadza do małej salki z ciasnymi, boczny mi szczelinkami łączącymi się z partiami za „balkonem”. Wznoszący się korytarz jaskini o szerokości 0,6 m (pochylnia) o stropie zaklinowanym skałami biegnie w kierunku północno-zachodnim. Po około 3 m poszerza się do 1 m, potem znów zwęża się i prowadzi do zacisku po lewej stronie. Za zaciskiem znajduje się pochyła i niska Sala Ciepła, o długości 2,5 m i szerokości od 1,5 do 3,5 m, wysoka na około 1 m. Ma spękane ściany, lity strop i dno kamienisto-gliniaste. Prowadzi od niej następny korytarz z dwoma zaciskami.. za drugim zaciskiem zwanym Szczęką korytarz wznosi się i kończy zawaliskiem[3].
Jest to jaskinia osuwiskowa, powstała w piaskowcach istebniańskich dolnych. Jest sucha, a w partiach wejściowych i wyjściowych przewiewna. Ze zwierząt obserwowano motyla szczerbówkę ksieni i nietoperze: nocek duży, nocek wąsatek i gacek brunatny. Na dnie szczelinie wejściowej w sali pod „balkonem” i w salce za bocznym korytarzem znaleziono kości zwierzęce[3].
Od 1993 r. jaskinia podlega prawnej ochronie jako pomniki przyrody[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2024-02-15].
- ↑ a b Radosław Truś, Beskid Mały. Przewodnik, Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2008, s. 174, ISBN 978-83-62460-50-2.
- ↑ a b Grzegorz Klassek, Jaskinia Czarne Działy Druga, Jerzy Grodzicki (red.), [w:] Jaskinie Polski [online], Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [dostęp 2024-02-15].