Czerwone

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Czerwone
wieś
Ilustracja
Czerwone - widok od strony zachodniej
Państwo

 Polska

Województwo

 podlaskie

Powiat

kolneński

Gmina

Kolno

Liczba ludności (2011)

978[2][3]

Strefa numeracyjna

86

Kod pocztowy

18-500[4]

Tablice rejestracyjne

BKL

SIMC

0399410[5]

Położenie na mapie gminy wiejskiej Kolno
Mapa konturowa gminy wiejskiej Kolno, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Czerwone”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Czerwone”
Położenie na mapie województwa podlaskiego
Mapa konturowa województwa podlaskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Czerwone”
Położenie na mapie powiatu kolneńskiego
Mapa konturowa powiatu kolneńskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Czerwone”
Ziemia53°25′25″N 21°53′22″E/53,423611 21,889444[1]

Czerwonewieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie kolneńskim, w gminie Kolno[5][6].

Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Parafia Najświętszego Serca Jezusowego w Koźle[7] lub do parafii Chrystusa Króla Wszechświata w Kolnie[8].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wieś królewska położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie kolneńskim ziemi łomżyńskiej województwa mazowieckiego[9].

W czasie walk z bolszewikami, 11 czerwca 1920 r., przez Czerwone przeszedł 3 Lubelski dywizjon artylerii konnej im. płk. Włodzimierza Potockiego (3 dak).

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało tu 1.013 osób, wszystkie były wyznania rzymskokatolickiego i zadeklarowały polską przynależność narodową. Było tu 175 budynków mieszkalnych[10]. Działała tu cegielnia, cztery sklepy spożywcze i wiatrak[11].

W dniu 18 kwietnia 1952 r., na jednej z posesji, samobójstwo popełnił komendant Komendy Powiatu Kolno Narodowego Zjednoczenia Wojskowego kryptonim „Łuków”, chor. Hieronim Rogiński „Róg”, otoczony przez siły UB i KBW[potrzebny przypis]. W dniu 24 października 2008 r. został on pośmiertnie odznaczony przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski.

Do 1954 roku miejscowość była siedzibą gminy Czerwone, w skład której wchodziło 21 gromad[12]. W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Czerwone. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie łomżyńskim.

Obecnie w Czerwonem znajduje się około 230 budynków mieszkalnych w większości domy jednorodzinne, w których zamieszkuje ponad 1000 mieszkańców.

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Średniowieczne grodzisko w Czerwonem
  • drewniane domy z XIX wieku
  • grodzisko średniowieczne po dworze książąt mazowieckich w pobliżu drogi do miejscowości Kozioł
  • pozostałości wkopów i nasypów kolejowych z 1914 r. na Sztrece
  • krzyże przydrożne z XIX w., w tym jeden upamiętniający działalność w powstaniu styczniowym tzw. żandarmerii wieszającej

Gospodarka[edytuj | edytuj kod]

Transport[edytuj | edytuj kod]

Czerwone - droga krajowa nr. 63 (widok od strony południowej)

Przez miejscowość przebiega droga krajowa:

Szkoła Podstawowa im. Marszałka Józefa Piłsudskiego

Edukacja[edytuj | edytuj kod]

W miejscowości znajduje się Szkoła Podstawowa im. Józefa Piłsudskiego.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 20445
  2. Wieś Czerwone w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2021-03-30], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  3. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 182 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
  6. Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  7. Opis parafii na stronie diecezji
  8. Opis parafii na stronie diecezji
  9. Corona Regni Poloniae. Mapa w skali 1:250 000, Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk i Pracownia Geoinformacji Historycznej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
  10. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. T. 5, województwo białostockie, 1924, s. 43.
  11. The 1929 Polish Business Directory Project [online], data.jewishgen.org [dostęp 2017-04-03].
  12. Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., Polska Rzeczpospolita Ludowa, Główny Urząd Statystyczny, Warszawa, ul Wawelska 1/3, 1952

Linkizwnętrzne[edytuj | edytuj kod]