Długi deszczowy tydzień

Długi deszczowy tydzień

Autor	Jerzy Broszkiewicz
Typ utworu	powieść
Wydanie oryginalne
Miejsce wydania	Polska
Język	polski
Data wydania	1966
poprzednia Wielka, większa i największa następna brak

Długi deszczowy tydzień – powieść młodzieżowa Jerzego Broszkiewicza. Jej pierwsze wydanie ukazało się w 1966 r. nakładem wydawnictwa „Nasza Księgarnia” z ilustracjami Ewy Salamon. Książka jest drugą częścią cyklu przygód Iki i Groszka napisanych przez Broszkiewicza.

Fabuła

Grupa młodzieży nudzi się na wakacjach na wsi, więc wynajduje sobie zajęcie – bohaterowie postanawiają zabawić się w detektywów. Nie wiedzą, że nie będzie to tylko zabawa. W okolicy (przy współudziale bohaterów) zostaje dokonane cenne odkrycie, które wzbudza zainteresowanie złodziei i handlarzy sztuką. Ze starej kapliczki znika obraz ludowego artysty z XV wieku, a młodzi wyruszają na jego poszukiwania.

Bohaterowie

• Ika – bohaterka znana czytelnikom z powieści Wielka, większa i największa
• Kasia – nazwana jest z racji uzdolnień w przedmiotach ścisłych Albertem (na cześć Einsteina)
• Groszek – bohater znany czytelnikom z powieści Wielka, większa i największa
• Włodek – przystojny czternastolatek, flirtujący z Kasią
• Pacułka – najmłodszy z bohaterów, uwielbia jeść i jest wyjątkowo małomówny, choć bardzo inteligentny.

Odbiór

Stanisław Frycie pozytywnie ocenił książkę, pisząc, że "sensacyjna akcja trzyma czytelnika w napięciu, a zabawne sceny obyczajowe i nieporozumienia są źródłem humoru".

Analiza

Powiązania z poprzednią powieścią

Chociaż Długi deszczowy tydzień nawiązuje (poprzez głównych bohaterów - Ikę i Groszka) do wcześniejszej powieści Wielka, większa i największa, ma zupełnie inny charakter. Pierwsza powieść zalicza się do dziecięcej fantastyki o charakterze baśniowym (choć współczesnym) i zawiera trochę elementów propagandowo-wychowawczych (krytyka zimnej wojny i wyścigu zbrojeń), natomiast Długi deszczowy tydzień jest całkowicie realistyczną powieścią przygodowo-detektywistyczną i napisany jest z myślą o starszym czytelniku (kilkunastoletnim), podobnie jak starsi o kilka lat są główni bohaterowie.

W Długim deszczowym tygodniu wspominany jest sam autor jako dziennikarz, pisarz i ojciec Groszka. Groszek m.in. wymienia z nim telegramy, a jeden z kolegów zwraca się do Groszka słowami dotyczącymi jego ojca „Mało ci, że już kiedyś was opisał?” – co jest też aluzją do poprzedniej powieści. Jerzy Broszkiewicz nie miał syna, natomiast jego córka Irena jest pierwowzorem powieściowej Iki.

Wydania

• wyd. I, ilustr. Ewa Salamon, seria „Klub Siedmiu Przygód”, „Nasza Księgarnia”, Warszawa 1966 r.
• wyd. II, ilustr. Ewa Salamon, seria „Klub Siedmiu Przygód”, „Nasza Księgarnia”, Warszawa 1971 r.
• wyd. III, ilustr. Ewa Salamon, seria „Biblioteka Młodych”, „Nasza Księgarnia”, Warszawa 1977 r.
• wyd. IV, ilustr. Ewa Salamon, seria „Klub Siedmiu Przygód”, „Nasza Księgarnia”, Warszawa 1983 r., ISBN 83-10-08314-9.
• wyd. V, ilustr. Ewa Salamon, seria „Klub Siedmiu Przygód”, „Nasza Księgarnia”, Warszawa 1986 r., ISBN 83-10-08314-9.
• wyd. VI, ilustr. Ewa Salamon, seria „Klub Siedmiu Przygód”, „Nasza Księgarnia”, Warszawa 1991 r., ISBN 83-10-08314-9.
• opr. graf. Agata Leman, „Świat Książki”, Warszawa 1997 r., ISBN 83-7129-944-3.
• wydawnictwo Philip Wilson, Warszawa 1999 r., ISBN 83-87571-67-9.

Tłumaczenia

• na język słowacki: Dlhý daždivý týždeň, tłum. Peter Čačko, ilustr. Martin Kellenberger, wyd. Mladé Letá, seria „Klub Mladých Čitatelov”, Bratysława 1984 r.
• na język węgierski: Egesz héten esni fog?: regény, tłum. István Varsányi. wyd. Móra, Budapeszt 1974 r.
• na język ukraiński: Довгі дощову тиждень, tłum. Olga Ljenìk, wyd. „Veselka”, Kijów 1975 r.