Dactylochelifer latreillei
| Dactylochelifer latreillei | |||||
| (Leach, 1817) | |||||
| |||||
| Systematyka | |||||
| Domena | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Królestwo | |||||
| Typ | |||||
| Gromada | |||||
| Rząd | |||||
| Podrząd | |||||
| Nadrodzina | |||||
| Rodzina | |||||
| Podrodzina | |||||
| Rodzaj | |||||
| Gatunek |
Dactylochelifer latreillei | ||||
| |||||
Dactylochelifer latreillei – gatunek zaleszczotka z rodziny Cheliferidae. Zamieszkuje zachodnią i środkową część Palearktyki.
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1817 roku przez Wiliama Elforda Leacha pod nazwą Chelifer latreillii[1][2]. Miejsce typowe nie jest pewne, jednak przypuszczalnie leży w Anglii[2]. Epitet gatunkowy nadano na cześć Pierre’a André Latreille’a[1]. W 1930 roku gatunek przeniesiony został przez Maxa Beiera do rodzaju Ectoceras, a w dwa lata później do rodzaju Dactylochelifer[2].
W obrębie tego gatunku wyróżnia się dwa podgatunki:
- Dactylochelifer latreillei latreillei (Leach, 1817)[3]
- Dactylochelifer latreillii septentrionalis Beier, 1932[4]
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Zaleszczotek ten ma prosomę nakrytą karapaksem o zarysie prostokątnym. Na karapaksie nie występuje cucullus. Dwie pary oczu umieszczone są w pobliżu przedniej krawędzi karapaksu. Niektóre tergity i sternity są przynajmniej częściowo podzielone. U samca tergity pozbawione są wyraźnych listewek bocznych (kilów). Samicę charakteryzuje występowanie nieparzystej płytki siteczkowatej środkowej. Szczękoczułki zwieńczone są szczypcami; ich palec ruchomy ma jeden lub dwa ząbki położone przedwierzchołkowo oraz szczecinkę galealną położoną subdystalnie. Dłoń szczypiec szczękoczułków wyposażona jest w pięć trichobotrii, w tym to oznaczone sb. Nogogłaszczki zaopatrzone są w szczypce z gruczołami jadowymi obecnymi zarówno na palcach ruchomych, jak i na palcach nieruchomych. Na palcu nieruchomym nogogłaszczka trichobotrium it umiejscowione jest w połowie odległości między czubkiem palca a trichobotriami ist i est. Wszystkie cztery pary odnóży krocznych pozbawione są kolców na biodrach. Pierwsza para odnóży krocznych u samca ma przysadziste, mocno zmodyfikowane golenie i stopy[5].
Rozprzestrzenienie[edytuj | edytuj kod]
Gatunek palearktyczny. Podgatunek nominatywny znany jest z Portugalii, Hiszpanii, Irlandii, Wielkiej Brytanii, Francji, Belgii, Luksemburga, Holandii, Niemiec, Austrii, Włoch, Danii, Szwecji, Finlandii, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Ukrainy, Rumunii, Bułgarii, Chorwacji, Serbii, Albanii, Grecji, Algierii, Tunezji, Gruzji, Armenii, Azerbejdżanu, Iranu i Kazachstanu[2][3]. Podgatunek D. l. septentrionalis jest endemitem północno-środkowej części Europy; podawany jest z Holandii, Szwecji, Finlandii i Polski[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b W.E. Leach: The zoological miscellany; being descriptions of new or interesting animals. London: Nodder, 1817.
- ↑ a b c d Mark Harvey: Dactylochelifer latreillei. [w:] Western Australian Museum Field Guide and Catalogues. Pseudoscorpions of the World [on-line]. Government of Western Australia. [dostęp 2021-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-13)].
- ↑ a b Mark Harvey: Dactylochelifer latreillei latreillei. [w:] Western Australian Museum Field Guide and Catalogues. Pseudoscorpions of the World [on-line]. Government of Western Australia. [dostęp 2021-02-16].
- ↑ a b Mark Harvey: Dactylochelifer latreillei septentrionalis. [w:] Western Australian Museum Field Guide and Catalogues. Pseudoscorpions of the World [on-line]. Government of Western Australia. [dostęp 2021-02-16].
- ↑ Jana Christophoryová, Frantisek Stahlavsky, Peter Fedor. An updated identification key to the pseudoscorpions (Arachnida: Pseudoscorpiones) of the Czech Republic and Slovakia. „Zootaxa”. 2876, s. 35–48, 2011. DOI: 10.11646/zootaxa.2876.1.4.