Decio Carafa

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	4 czerwca 1606
Konsekrator	Mariano Pierbenedetti
Współkonsekratorzy	Agostino Quinzio
Konsekrowani biskupi
Ascanio Gesualdo	14 lipca 1613
Modernus Caracciolo Piscizi	luty 1619

Decio Carafa
	Kardynał prezbiter
Data i miejsce urodzenia	1556 ; Neapol
Data i miejsce śmierci	23/24 stycznia 1626 ; Neapol
Miejsce pochówku	Katedra w Neapolu
	Arcybiskup Neapolu
Okres sprawowania	1613–1623
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Sakra biskupia	4 czerwca 1606
Kreacja kardynalska	17 sierpnia 1611; Paweł V
Kościół tytularny	S. Lorenzo in Panisperna; Ss. Giovanni e Paolo

Decio Carafa (ur. w 1556 w Neapolu, zm. 23 albo 24 stycznia 1626 tamże) – włoski kardynał.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w 1556 roku w Neapolu, jako syn Ottavia Carafy i Marzii Mormile^[1]. Jego nauczycielem był jego wujek Mario Carafa, arcybiskup Neapolu^[1]. Po jego śmierci w 1576 roku, Decio udał się do Rzymu, gdzie został referendarzem Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej i skarbnikiem generalnym Królestwa Portugalii^[1]. 17 maja 1606 roku został tytularnym arcybiskupem Damaszku, a 4 czerwca przyjął sakrę^[2]. W latach 1606–1607 był nuncjuszem apostolskim we Flandrii, a w okresie 1607–1611 – w Hiszpanii^[1]. 17 sierpnia 1611 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny San Lorenzo in Panisperna^[2]. 7 stycznia 1613 roku został arcybiskupem Neapolu^[2]. Zmarł 23 albo 24 stycznia 1626 roku w rodzinnym mieście^[1].

↑ ^a ^b ^c ^d ^e Decio Carafa. The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2018-08-18]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c Decio Carafa. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2018-08-18]. (ang.).