Dolny Taras (Gdańsk)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Widok na Dolny Taras ze Wzgórza Pachołek

Dolny Taras – określenie dzielnic Gdańska położonych w nizinnej części miasta, w odróżnieniu od dzielnic położonych na wyżynach (tzw. Górny Taras).

Określenie używane jest zarówno potocznie[1][2], jak i w dokumentach planistycznych miasta[3].

Warunki geograficzne[edytuj | edytuj kod]

Gdańsk jest położony na obszarze czterech mezoregionów. Zachodnia, wyżynna część miasta leży na Pojezierzu Kaszubskim, a wschodnia, nizinna część miasta położona jest na Pobrzeżu Kaszubskim, Mierzei Wiślanej i Żuławach Wiślanych. To właśnie na obszarze tych trzech mezoregionów położony jest Dolny Taras. Pomiędzy Pojezierzem Kaszubskim, a nizinami biegnie strefa krawędziowa ze stromymi skarpami, w której różnice wysokości względnej sięgają do 100 m[3].

Ludność[edytuj | edytuj kod]

W 2015 r. Dolny Taras zamieszkiwało 71% populacji Gdańska, licząc według kryterium miejsca zameldowania[4]. Średnia wieku populacji Dolnego Tarasu zwiększa się i jest wyższa, niż średnia wieku Górnego Tarasu[5]. Od co najmniej 2000 r. obserwuje się migrację wewnętrzną ludności z Dolnego Tarasu na Górny Taras[6]. Jednocześnie zaplecze komunalne i usług publicznych miasta jest najbardziej rozwinięte na Dolnym Tarasie, a w związku z migracjami nawet przeskalowane w stosunku do liczby mieszkańców[7].

Znaczenie[edytuj | edytuj kod]

Dolny Taras Gdańska jest najbardziej rozwiniętą częścią miasta. Znajdują się tutaj instytucje o znaczeniu ponadregionalnym (Śródmieście). Ponadto obszar ten jest najlepiej skomunikowany w mieście (Szybka Kolej Miejska, Dworzec Główny, dworzec autobusowy itd.)[8].

Dzielnice[edytuj | edytuj kod]

Wg SUiKZP miasta Gdańsk[3]:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Trójmiasto.pl – Połączyli siły by poprawić jakość życia.
  2. Trójmiasto.pl – Czy warto budować tunel pod Pachołkiem.
  3. a b c Studium 2018, s. 75.
  4. Studium 2018, s. 42.
  5. Studium 2018, s. 44.
  6. Studium 2018, s. 47.
  7. Studium 2018, s. 61.
  8. Studium 2018, s. 65.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Miasta Gdańska. Gdańsk: Biuro Rozwoju Gdańska, 2018.