Dom Turysty w Augustowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dom Turysty w Augustowie
Symbol zabytku nr rej. 338 z 11.03.1983[1]
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Augustów

Adres

Sportowa 1

Styl architektoniczny

modernizm

Architekt

Maciej Nowicki

Rozpoczęcie budowy

1937

Ukończenie budowy

1939

Położenie na mapie Augustowa
Mapa konturowa Augustowa, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Dom Turysty w Augustowie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Dom Turysty w Augustowie”
Położenie na mapie województwa podlaskiego
Mapa konturowa województwa podlaskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Dom Turysty w Augustowie”
Położenie na mapie powiatu augustowskiego
Mapa konturowa powiatu augustowskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Dom Turysty w Augustowie”
Ziemia53°51′42,6240″N 22°59′57,7320″E/53,861840 22,999370

Dom Turysty w Augustowie − zabytkowy obiekt turystyczny w Augustowie.

Budynek położony jest w lesie nad jeziorem Necko na Białej Górze przy ul. Sportowej 1 w części miasta nazywanej Klonownica.

Budowa gmachu została zainicjowana w 1936 r. przez Ligę Popierania Turystyki. Projekt w stylu modernistycznym wykonał Maciej Nowicki przy współpracy Stanisławy Nowickiej, Aleksandra Kodelskiego i Władysława Stokowskiego. Szacunkowy koszt budowy wyniósł 700 tys. zł. Pokryto go z funduszy miejskich oraz subwencji rządowej i z Funduszu Pracy.

Prace budowlane rozpoczęły się w październiku 1937, a zakończyły na wiosnę 1938 r. Prace montażowe i wykończeniowe trwały do lutego 1939. Pierwotnie budynek miał być otynkowany, jednak z powodu ograniczeń finansowych odstąpiono od otynkowania za zgodą architekta. Otwarcie obiektu nastąpiło 27 maja 1939. Hotel miał 70 pokoi na 100 łóżek, salę dancingową, bufet, bilardy, pokoje brydżowe, a także własną plażę, garaże i parking. W 1939 miał gościć uczestników mistrzostw Europy w żeglarstwie, które jednak nie odbyły się z powodu napiętej sytuacji międzynarodowej.

Hotel został zniszczony podczas II wojny światowej. Odbudowano go w 1948 z inicjatywy Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego (od 1950 - Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze). W 1953 obok budynku powstała stanica wodna. Ośrodek PTTK funkcjonował do lat 90. XX w. Obecnie w budynku mieści się Zajazd Turystyczny „Hetman”[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jarosław Szlaszyński, Andrzej Makowski: Augustów. Monografia historyczna. Augustów: Urząd Miejski w Augustowie, 2007, s. 457-458, 729. ISBN 978-83-925620-0-9.
  • Irena Batura, Wojciech Batura: Po Ziemi Augustowskiej. Przewodnik dla turysty i wczasowicza. Suwałki: Wydawnictwo „Hańcza”, 1993, s. 40-41. ISBN 83-900828-3-7.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]