Droga sznurów grzbietowych

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Droga sznurów grzbietowych (droga sznurów tylnych, ang. dorsal column-medial lemniscus system, posterior column-medial lemniscus pathway) – droga czuciowa układu nerwowego, przewodząca wrażenia związane z czuciem rodzaju dotyku, rozróżnianiem dwóch punktów dotykanych jednocześnie (czucie dyskryminacyjne), czuciem wibracji i wrażeniami proprioceptywnymi.

Pierwszy neuron drogi biegnie od receptorów w obrębie nerwów skórnych do zwojów nerwów rdzeniowych, następnie korzeniami grzbietowymi do rdzenia kręgowego, gdzie nie ulegając skrzyżowaniu wstępują w sznurach tylnych (w pęczku smukłym Golla i pęczku klinowatym Burdacha) do jąder: smukłego i klinowatego w dolnej części rdzenia przedłużonego. Tam dochodzi do skrzyżowania włókien (skrzyżowanie wstęg), po czym aksony biegną dalej tworząc wstęgę przyśrodkową, i dochodzą do jądra tylno-bocznego wzgórza. Tam dochodzi do ostatniego przełączenia synaptycznego. Ostatni neuron dochodzi do kory płata ciemieniowego.

Objawy uszkodzenia[edytuj | edytuj kod]

  • niezborność (ataksja) czuciowa, tzw. tylnosznurowa
  • stereoanestezja
  • zaburzenie czucia dyskryminacyjnego (trudność odróżnienia pary bodźców od pojedynczego bodźca), dermoleksji, topografii).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Christopher Turner, Anish Bahra, Katia Cikurel: Crash Course: Neurologia. Wrocław: Elsevier Urban&Partner, s. 101. ISBN 978-83-60290-71-2.