Dywizja Piechoty Bärwalde

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dywizja Piechoty Bärwalde
Infanterie-Division Bärwalde
Historia
Państwo

III Rzesza

Sformowanie

20 stycznia 1945

Rozformowanie

12 marca 1945

Dowódcy
Pierwszy

gen. Wilhelm Raithel

Ostatni

gen. Wilhelm Raithel

Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

wojska lądowe

Podległość

3 Armia Pancerna

Dywizja Piechoty Bärwalde (niem. Infanterie-Division Bärwalde) – niemiecka dywizja piechoty z czasów II wojny światowej.

Sformowana 20 stycznia 1945 z jednostek Volkssturmu, batalionów alarmowych oraz 1. Szkoły Artyleryjskiej w Gross-Born, która zapewniła sztab dywizyjny. W lutym jednostka została wysłana na front wschodni i oddano do dyspozycji 3 Armii Pancernej. Brała udział w walkach o przyczółek dziwnowski. Rozbita została 12 marca w bitwie w rejonie Trzebiatowa przez oddziały Armii Czerwonej i ludowego Wojska Polskiego[1], a dowodzący nią gen. Raithel już 8 marca został wzięty do niewoli przez żołnierzy z 1 Armii Wojska Polskiego[2].

Dowódcy dywizji[edytuj | edytuj kod]

Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

  • 1. pułk Dywizji Bärwalde
  • 2. pułk Dywizji Bärwalde
  • 3. pułk Dywizji Bärwalde
  • 4. pułk Dywizji Bärwalde
  • 5. pułk Dywizji Bärwalde
  • pułk artylerii Dywizji Bärwalde oraz batalion inżynieryjny Dywizji Bärwalde i batalion łączności Dywizji Bärwalde

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]