Przejdź do zawartości

Dziewczynka, która wypiła księżyc

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dziewczynka, która wypiła księżyc
The Girl Who Drank the Moon
Autor

Kelly Barnhill

Tematyka

literatura dla dzieci, baśń

Typ utworu

powieść

Pierwsze wydanie
Miejsce wydania

Stany Zjednoczone

Język

angielski

Data wydania

9 sierpnia 2016

Wydawca

Algonquin Young Readers

Dziewczynka, która wypiła księżyc (ang. The Girl Who Drank the Moon) – powieść dla dzieci amerykańskiej pisarki Kelly Barnhill, po raz pierwszy wydana 9 sierpnia 2016 roku na terenie Stanów Zjednoczonych nakładem wydawnictwa Algonquin Young Readers[1].

Fabuła[edytuj | edytuj kod]

Opowieść rozpoczyna się w Protektoracie, zwanym również przez niektórych Miastem Smutku[2]. Co roku mieszkańcy pozostawiają najmłodszego przedstawiciela osady w pobliskim lesie, wierząc że ten gest uchroni ich przed gniewem złowrogiej Wiedźmy. Tym razem los padł na niemowlę płci żeńskiej. Jej matka zbuntowała się przeciw tej decyzji, za co została wtrącona do więzienia[3].

Tymczasem stara czarownica Xan, żyjąca w leśnej chacie z potworem z bagien Glerkiem i miniaturowym smokiem Fyrianem, jest osobą, której charakter i czyny zaprzeczają otaczającej ją złej reputacji. Odznacza się wrażliwością i dobrocią. Ratuje porzucone dzieci i oddaje je pod opiekę rodzinom z Wolnych Miast, znajdujących się po drugiej stronie puszczy. W czasie podróży, nie mając mleka, karmi podopiecznych światłem gwiazd, co pozwala im wyrosnąć na dobrych ludzi[2].

Z powodu nieszczęśliwej pomyłki Luna, jak nazwała dziewczynkę Xan, zaspokaja głód światłem księżyca. Wtedy nabiera cech magicznych. Czarownica decyduje się wychować ją wspólnie z przyjaciółmi. W wieku 13 lat Luna zaczyna przejawiać swoją potężną moc, a opieka nad nią ma negatywne konsekwencje dla bohaterów[2].

Odbiór[edytuj | edytuj kod]

Recenzje[edytuj | edytuj kod]

Dziewczynka, która wypiła księżyc otrzymała pozytywne recenzje, w tym recenzje z gwiazdką od „Booklist”, „Kirkus Reviews”, „Publishers Weekly”, „School Library Journal” i „Shelf Awareness[4].

Na łamach „Kirkus Reviews” nazwano tę książkę nietradycyjną baśnią z wieloma tradycyjnymi motywami, „złowrogimi i ujmującymi postaciami, elementami magicznymi, mocną narracją i uwolnionymi mocami”. „Booklist” polecił powieść wielbicielom fantastycznych opowieści. Recenzent publikacji docenił liczne wątki fabularne, łączące się w punkcie kulminacyjnym, dobrze napisane postaci oraz za powieść, która przechodzi w poezję. W „Bulletin of the Center for Children’s Books” oceniono pozytywnie przystępny i płynny tok opowieści, umiejętne rozwijanie postaci pozytywnych i negatywnych, przełamywanie powagi humorem związanym z postaciami bagiennego potwora i smoka. Krytyk „The New York Times” uznał, że powieść jest „równie ekscytująca i wielowarstwowa, jak klasyki takie jak Piotruś Pan czy Czarnoksiężnik z Krainy Oz[4].

Wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Powieść została uznana za jedną z najlepszych książek roku przez między innymi „The New York Times”, „Entertainment Weekly”, Chicago Public Library, „Kirkus”, Nowojorską Bibliotekę Publiczną, „Publishers Weekly”, „School Library Journal” i Amazon[4].

W 2017 roku Dziewczynka, która wypiła księżyc otrzymała Medal Johna Newbery’ego[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. The Girl Who Drank the Moon [online], kirkusreviews.com [dostęp 2023-01-30] (ang.).
  2. a b c Karolina Stępień, Magia, która pokonała smutek. Recenzja książki „Dziewczynka, która wypiła księżyc” Kelly Barnhill [KL dzieciom] [online], kulturaliberalna.pl, 18 września 2018 [dostęp 2023-01-30].
  3. Agnieszka Kołodziej, Dziewczynka, która wypiła księżyc – recenzja książki [online], naekranie.pl, 29 czerwca 2018 [dostęp 2023-01-30].
  4. a b c The Girl Who Drank the Moon [online], bookbrowse.com [dostęp 2023-01-30] (ang.).
  5. The Girl Who Drank the Moon [online], ala.org [dostęp 2023-01-30] (ang.).