Epanastasis sophroniellus
Epanastasis sophroniellus | |||
(Rebel, 1894) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Gromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Infrarząd | |||
Nadrodzina | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Plemię | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
Epanastasis sophroniellus | ||
Synonimy | |||
|
Epanastasis sophroniellus – gatunek motyli z rodziny Autostichidae i podrodziny Symmocinae.
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1894 roku przez Hansa Rebela pod nazwą Holcopogon sophroniellus na łamach „Annalen des Naturhistorischen Museums in Wien” w publikacji współautorstwa Aloisa Friedricha Rogenhofera. Jako lokalizację typową wskazano Teneryfę[1][2]. W 1908 roku umieszczony został w nowym, monotypowym wówczas rodzaju Epanastasis przez Thomasa de Greya Walsinghama na łamach „Proceedings of the Zoological Society of London”. W tej samej publikacji Walsingham opisał Symmoca aegrella[3], który potem umieszczany był w rodzaju Chersogenes, a ostatecznie zsynonimizowany został z E. sophroniellus[2].
Morfologia i zasięg[edytuj | edytuj kod]
Motyl o rozpiętości skrzydeł dochodzącej do 14 mm. Głowę ma jasnoochrową, o czułkach niemal dorównujących długością przedniemu skrzydłu, lekko piłkowanych, pozbawionych grzebykowania, głaszczkach szczękowych krótkich, a głaszczkach wargowych zaś piaskowoochrowych, porośniętych sterczącymi łuskami, o członie ostatnim nieprzekraczającym połowy długości przedostatniego. Tułów jest wygładzony, jasnoochrowy. Skrzydła przednie są wydłużone, lancetowate, jasnoochrowe z beżowym nakrapianiem. Skrzydła tylne są słomkowe, ku szczytom brązowiejące, o silnie ukośnym przebiegu krawędzi zewnętrznych. Odnóża są piaskowoochrowe. Podobnej barwy jest gładki odwłok[3].
Owad palearktyczny, makaronezyjski, endemiczny dla hiszpańskiego archipelagu Wysp Kanaryjskich[2][4], znany z Teneryfy i Gran Canarii[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Hans Rebel, Alois Friedrich Rogenhofer. Zur Lepidopterenfauna der Canaren. „Annalen des Naturhistorischen Museums in Wien”. 9, s. 1-96, 1894.
- ↑ a b c Markku Savela: Epanastasis Walsingham, [1908]. [w:] Funet.fi [on-line]. [dostęp 2022-12-15].
- ↑ a b c Thomas de Grey Walsingham. Microlepidoptera of Tenerife. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1907, s. 911-1028, 1907-1908.
- ↑ Epanastasis sophroniellus Walsingham, 1908. [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2022-12-15].