Erik Hagen
 |
Ten artykuł od 2022-07 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko |
Erik Bjørnstad Hagen | ||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost |
187 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Informacje klubowe | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Klub | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Numer w klubie |
5 | ||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna[b] | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Erik Bjørnstad Hagen (ur. 20 lipca 1975 w Veme) – piłkarz norweski grający na pozycji środkowego obrońcy. Nosi przydomek "Panzer" ("Czołg").
Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]
Piłkarską karierę Hagen rozpoczął w młodzieżowej drużynie Hønefoss BK, a następnie grywał w amatorskich drużynach takich jak: Jevnaker i Liv/Fossekallen. W 1998 roku przeszedł do Strømsgodset IF i wtedy też zadebiutował w jego barwach w pierwszej lidze norweskiej. W klubie z miasta Drammen występował przez dwa sezony, ale nie odniósł większych sukcesów i w 2000 roku przeniósł się do stołecznej Vålerenga Fotball. Szybko wywalczył sobie miejsce w składzie tego zespołu, jednak na koniec sezonu klub spadł z ligi. W 2002 roku Vålerenga ponownie grała w ekstraklasie, a największym sukcesem było zdobycie Pucharu Norwegii. W 2003 roku Hagen pomógł w utrzymaniu zespołu w pierwszej lidze, a także wystąpił w rozgrywkach Pucharu UEFA (w tym w dwumeczu z Wisłą Kraków). Natomiast w 2004 roku Vålerenga osiągnęła duży sukces, jakim było wywalczenie wicemistrzostwa Norwegii. Hagena uznano wówczas najlepszym obrońcą sezonu. Przez 5 lat Hagen wystąpił w niej 113 razy i zdobył 4 gole.
W 2005 roku za 2,4 miliona euro Hagen przeszedł do rosyjskiego Zenitu Petersburg, stając się tym samym pierwszym norweskim zawodnikiem w rosyjskiej lidze. Hagen stał się podstawowym zawodnikiem zespołu, rozegrał 28 meczów i został zapamiętany z ostrej gry – otrzymał 12 żółtych kartek – a klub zajął 6. miejsce w lidze. W 2006 roku Hagen został wybrany wicekapitanem Zenitu, a następnie wspomógł klub w walce o 4. miejsce w lidze oraz dotarł z nim do ćwierćfinału Pucharu UEFA. W 2007 roku wywalczył z Zenitem mistrzostwo Rosji.
W 2008 roku Hagen został wypożyczony do angielskiego Wigan Athletic. Jednak po nieudanej przygodzie z tym klubem, postanowił powrócić do swojego dawnego klubu - Vålerengi Oslo.
| Sezon | Klub | Kraj | Rozgrywki | Mecze | Bramki |
|---|---|---|---|---|---|
| 1998 | Strømsgodset IF | Norwegia 
|
Tippeligaen | 8 | 0 |
| 1999 | Strømsgodset IF | Norwegia
|
Tippeligaen | 16 | 0 |
| 2000 | Vålerenga Fotball | Norwegia
|
Tippeligaen | 23 | 0 |
| 2001 | Vålerenga Fotball | Norwegia
|
Tippeligaen | 29 | 2 |
| 2002 | Vålerenga Fotball | Norwegia
|
Tippeligaen | 21 | 0 |
| 2003 | Vålerenga Fotball | Norwegia
|
Tippeligaen | 13 | 0 |
| 2004 | Vålerenga Fotball | Norwegia
|
Tippeligaen | 26 | 2 |
| 2005 | Zenit Petersburg | Rosja 
|
Premier Liga | 28 | 0 |
| 2006 | Zenit Petersburg | Rosja
|
Premier Liga | 24 | 3 |
| 2007 | Zenit Petersburg | Rosja
|
Premier Liga | 15 | 0 |
| 2007/08 | Wigan Athletic | Anglia 
|
Premier League | 1 | 0 |
| 2008 | Vålerenga Fotball | Norwegia
|
Tippeligaen | 6 | 0 |
| 2009 | Vålerenga Fotball | Norwegia
|
Tippeligaen | 21 | 0 |
| Łącznie w Tippeligaen | 140 | 4 | |||
| Łącznie w Premier Lidze | 67 | 3 | |||
| Łącznie w Premier League | 1 | 0 |
Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]
W reprezentacji Norwegii Hagen zadebiutował 9 października 2004 roku w wygranym 1:0 wyjazdowym meczu ze Szkocją, rozegranym w ramach eliminacji do Mistrzostw Świata w Niemczech. Od tego czasu stał się podstawowym obrońcą drużyny narodowej i zastąpił w niej Vidara Risetha.