Erika Sawajiri

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Erika Sawajiri
沢尻エリカ
Data i miejsce urodzenia

8 kwietnia 1986
Nerima, Tokio

Zawód

aktorka, modelka, piosenkarka

Współmałżonek

Tsuyoshi Takashiro (2009–2013)

Lata aktywności

2001–2007
2010–2019

Strona internetowa

Erika Sawajiri (jap. 沢尻エリカ Sawajiri Erika; ps. Kaoru Amane, ur. 8 kwietnia 1986 w Tokio)[1] – japońska wokalistka, modelka i aktorka. Ogromną popularność przyniosła jej rola w serialu 1 Litre no Namida. Na początku kariery muzycznej występowała jako Kaoru Amane, następnie ERIKA.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wczesne życie[edytuj | edytuj kod]

Erika urodziła się w Nerima w Tokio. Jej ojcem jest Japończyk a matka Algierką wychowaną we Francji[2]. Ma dwóch starszych braci. Jej ojciec posiadał szesnaście koni wyścigowych, dając Erice w dzieciństwie szerokie możliwości uprawiania jazdy konnej. Jej ojciec zniknął z domu, gdy Erika miała 9 lat, powracając, gdy była na trzecim roku nauki w gimnazjum, lecz zmarł z powodu raka w tym samym roku. Jej brat zmarł w wypadku samochodowym, gdy była na pierwszym roku w szkole średniej. Jej najstarszy brat jest byłym aktorem. Jej matka zarządzała śródziemnomorską restauracją, w której Erika czasami pracowała[2][3]. Rodzina jest niezwykle ze sobą zżyta i często wykorzystywała sesje zdjęciowe Eriki i inne prace jako okazję do wspólnej podróży. Uważana jest za jedną z najpiękniejszych kobiet w Japonii[4].

1999–2004: Debiut i początki kariery[edytuj | edytuj kod]

Erika rozpoczęła karierę jako nastolatka po przejściu przesłuchania i podpisaniu kontraktu ze Stardust Promotion w 1999 roku. Weszła do show-biznesu, ponieważ chciała poznać swoją idolkę, japońską gwiazdę muzyki pop, Namie Amuro, którą podziwiała[5].

W 2001 roku Erika kontynuowała karierę modelki, pojawiając się w różnych sesjach zdjęciowych dla magazynów[6][7]. W 2002 roku rozpoczęła karierę aktorską i rozszerzyła swoją działalność modelingową jako „gravure idol” (modelka bikini). W tym samym roku, wraz z Yui Ichikawą, Kariną i Yaritą Ayano, została wybrana na „Wizualną Królową Roku 2002” Fuji TV[8][9]. W 2003 roku po raz pierwszy wystąpiła w dramie, grając niewielką rolę w popularnym dramacie TBS „Hotman”[10]. W 2004 roku zagrała w swoim pierwszym filmie zatytułowanym „Mondai no nai Watashitachi”[11].

2005–2009: Rosnąca popularność i liczne nagrody[edytuj | edytuj kod]

W 2005 roku zwróciła na siebie uwagę rolą Ayi Ikeuchi, śmiertelnie chorej 15-latki, w dramacie „1 Litre no Namida”[12]. W tym samym roku został również wydany film „Kiedyś zwyciężymy” z 2004 roku, w którym to zagrała dziewczynę imieniem Lee Kyung-Ja[13]. Dzięki tym rolą zdobyła liczne nagrody. W 2006 roku Erika zadebiutowała jako wokalistka pod pseudonimem „Kaoru Amane” w dramacie „Taiyo no Uta” stacji TBS[14]. Jej pierwszy singel „Taiyou no Uta” wydany został przez wytwórnię Sony Music Japan. Singel stał się najlepiej sprzedającym się kobiecym singlem 2006 roku, sprzedając się w ponad 480 000 egzemplarzy[15][16]. 4 lipca 2007 roku ponownie zadebiutowała na scenie muzycznej singlem „FREE” pod nowym pseudonimem ERIKA[17][18]. Jej kolejnym singlem był „Destination Nowhere” wydany 28 listopada[19]. W 2008 roku wyleciała do Wielkiej Brytanii, aby odpocząć i podszkolić swoje umiejętności językowe. W Londynie uczęszczała do szkoły językowej. Po kilku miesiącach spędzonych w Anglii wróciła do Japonii[20]. We wrześniu 2009 roku japońskie media zaczęły pisać, że jej agencja zarządzająca Stardust Promotion unieważniła z nią kontrakt z nieznanych powodów[21].

2010–2015: Przerwa w karierze, wznowienie i wiodące role[edytuj | edytuj kod]

10 września 2010 roku ogłoszono, że Erika podpisała kontrakt z wytwórnią Avex[22]. W 2012 roku oficjalnie powróciła do aktorstwa, grając główną rolę w filmie „Helter Skelter”[23]. Dzięki niej została nominowana do nagrody dla najlepszej aktorki przyznawanej przez Japońską Akademię Filmową[24]. Wystąpiła również w dramach ”L et M: Watashi ga Anata wo Aisuru Riyuu, Sono Hoka no Monogatari”[25] i „Akujo ni Tsuite”[26]. W 2013 roku zagrała w filmie „Tokeiya no Musume”[27]. W kwietniu 2014 roku Erika zagrała w swojej pierwszej od ośmiu lat dramie „First Class” wyprodukowanej przez stację Fuji TV. W październiku tego samego roku, zaledwie trzy miesiące po zakończeniu emisji, pojawił się drugi sezon „First Class” w którym również wystąpiła[28].

2015–2019: Kolejne role[edytuj | edytuj kod]

W 2015 roku wystąpiła w filmie „Shinjuku Swan”, opartym na mandze autorstwa Kena Wakui[29][30]. Erika zagrała również główną rolę w dramie „Yokoso, wagaya e”[31]. W 2016 roku wystąpiła w dramacie historycznym „Ooku” stacji Fuji TV[32]. Zagrała też w dramacie „Moumoku no Yoshinori-sensei ~Hikari wo ushinatte kokoro ga miete~”[33]. W 2017 roku Erika zagrała w dwóch dramach. Pierwszą z nich była „Haha ni Naru”, w której wcieliła się w rolę Yui Kashiwazaki, matki której syn zaginął w wieku trzech lat i został odnaleziony dziesięć lat później[34], oraz w „Funohan” składającej się z 4 odcinków[35]. W 2018 roku zagrała w czterech filmach „Funohan” kontynuacji dramy z 2017 roku[36], „Neko wa Daku Mono”[37], „Taberu Onna”[38] i „Oku Otoko”[39] oraz dramie „Hagetaka”[40]. W 2019 zagrała jedną z głównych ról w filmie „No Longer Human” i dramie „Shiroi Kyoto”[41][42]. Po aresztowaniu Eriki w listopadzie 2019 r. została zastąpiona w taidze dramie „Kirin ga Kuru” przez Harunę Kawaguchi[43].

2020: Zakończenie kariery[edytuj | edytuj kod]

W styczniu 2020 roku, oświadczyła, że nie zamierza kontynuować kariery[44]. Sawajiri została zmuszona do zawieszenia działalności rozrywkowej w wyniku incydentu i ogłosiła na pierwszej rozprawie sądowej, że nie planuje obecnie powrotu do aktorstwa, skutecznie wycofując się z branży rozrywkowej[45].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

W styczniu 2009 roku Erika poślubiła pisarza, byłego scenarzyste i producenta Tsuyoshi Takashiro w świątyni Meiji w Yoyogi[46]. Jednak 28 grudnia 2013 r. oficjalnie ogłoszono ich rozwód. Informacje o rozwodzie opublikowano na ich stronach internetowych[47].

Aresztowanie i proces narkotykowy[edytuj | edytuj kod]

W dniu 16 listopada 2019 r. Sawajiri została aresztowana pod zarzutem posiadania MDMA w swoim domu[48][49]. Erika przyznała się do zażywania narkotyków przez ostatnie 10 lat, w tym marihuany, LSD i kokainy[50]. Podczas procesu karnego 31 stycznia 2020 r. Sawajiri przyznała się do winy i przyznała, że zażywała narkotyki od 19 roku życia[51]. 6 lutego 2020 r. Sąd Rejonowy w Tokio skazał ją na 18 miesięcy pozbawienia wolności w zawieszeniu na trzy lata[44]. 21 lutego ani prokuratura, ani obrona nie złożyły w terminie apelacji i wyrok stał się prawomocny[52].

Wizerunek publiczny[edytuj | edytuj kod]

Podczas przedpremierowego pokazu „Closed Note” 29 września 2007 roku Erika była najwyraźniej niezadowolona z filmu, udzielała dziennikarzom lakonicznych odpowiedzi[53]. Jej działania zostały później szeroko skrytykowane jako brak szacunku dla współpracowników i ekipy filmowej[54]. Przeprosiła na swojej stronie internetowej i podczas wywiadu w porannym programie Super Morning, mówiąc: „Zniszczyłam wszystko swoim zachowaniem tego dnia”, a także zaprzeczyła pogłoskom, że została zawieszona przez jej kierownictwo[55][56]. Incydent ten, w połączeniu z relacją Sawajiri z Takagim, miał duży wpływ na jej publiczny wizerunek, przez co odwołała swój występ na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Pusan[54][57]. Następnie nagle zawiesiła swoją karierę aktorską, a Stardust Promotion rozwiązało z nią umowę w 2009 roku[54]. W wywiadzie dla CNNGo.com z 1 września 2010 r. powiedziała, że jej przeprosiny po incydencie na premierze filmu „Closed Note” w 2007 r. były błędem. Nie chciałam przepraszać, ale kierownictwo zmusiło mnie do tego, powiedziałam im „to jest moja droga”, ale w końcu się poddałam, to był mój błąd[20].

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

TV Drama[edytuj | edytuj kod]

Rok Tytuł Rola Stacja telewizyjna Typ roli
2003 Hotman Satsuki Akikawa TBS
Hitonatsu no Papa e Satsuki TBS
NorthPoint Friends Mami Iwasa UHB
2004 Sakura Saku made Naoko Hayashi MBS
Fuyuzora ni Tsuki wa Kagayaku Misa Takano CX
Cheers: Tenko e no Oenka Yukari Akikawa NTV
Mumei TBS
2005 Aikurushii Honoka Kizaki TBS
1 Litre no Namida Aya Ikeuchi CX Główna
The Winds of God Misaki Ohara EX
2006 Tenshi no Hashigo Natsuki Saito CX
Taiyō no Uta Kaoru Amane TBS Główna
2012 L et M: Watashi ga Anata o Ai suru Riyu Eru and Emu BeeTV Główna
Akujo ni Tsuite Tomikoji Kimiko/Suzuki Kimiko TBS Główna
2013 Tokeiya no Musume Ryo Miyahara TBS Główna
2014 First Class Chinami Yoshinari CX Główna
First Class 2 Chinami Yoshinari CX Główna
2015 Yōkoso, Wagaya e Asuka Kandori CX
2016 Ōoku Omiyo and Ume CX Główna
Moumoku no Yoshinori-sensei: Hikari wo Ushinatte Kokoro ga Mieta Mayumi Arai NTV
2017 Haha ni Naru Yui Kashiwazaki NTV Główna
2018 The Vultures Takako Matsudaira EX
2019 Shiroi Kyotō Keiko Hanamori EX

Filmy[edytuj | edytuj kod]

Rok Tytuł Rola
2004 Mondai no nai Watashitachi Maki Shintani
2005 Kiedyś zwyciężymy Lee Kyung-ja
Ashurajō no Hitomi Yachi
Shinobi Hotarubi
2006 Mamiya Kyodai Naomi Honma
Sugar & Spice Noriko Watanabe
Ghost Train Nana
The Angel’s Egg Natsuki Saito
Tegami Yumiko Iraishi
2007 Closed Note Kae Horii
2012 Helter Skelter Ririko　　
2015 Shinjuku Swan Ageha
2018 Impossibility Defense Tada
Neko wa Daku Mono Saori
Taberu Onna Keiko Komugita
Okuotoko Towako Yasuda
2019 No Longer Human Shizuko Ōta

Nagrody i nominacje[edytuj | edytuj kod]

Rok Ceremonia Kategoria Nominowane prace Rezultat Przy.
2005 Nagroda Nikkan Sports Film Nagroda dla Najlepszego Debiutanta Kiedyś zwyciężymy Wygrana [58]
Hochi Film Award Wygrana [59]
2006 Yokohama Film Festival Najlepszy Nowy Talent Wygrana [60]
Kinema Junpo Award Nagroda dla Dziesięciu Najlepszych Nowych Aktorek Kiedyś zwyciężymy, Ashura, Shinobi Wygrana [61]
Nagroda Japońskiej Akademii Filmowej Nagroda dla Najlepszego Debiutanta [Kobieta] Kiedyś zwyciężymy Wygrana [62]
Tokyo Sports Movie Award Nagroda dla Najlepszego Debiutanta Kiedyś zwyciężymy, Shinobi Wygrana [63]
Nagroda Élan d’Or 1 Litre no Namida, Kiedyś zwyciężymy Wygrana [64]
Nagroda Złotej Strzały Wygrana [65]
2013 Nagroda Japońskiej Akademii Filmowej Najlepsza Aktorka Helter Skelter Nominacja [24]

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

Single[edytuj | edytuj kod]

  • Taiyou no Uta (Kaoru Amane) (30.08.2006)
  • FREE (04.07.2007)
  • Destination Nowhere (28.11.2007)

Teledyski[edytuj | edytuj kod]

  • Kaoru Amane - Taiyo no Uta (タイヨウのウタ) (2006)
  • Erika - Free (2007)
  • Erika - Fantasy (2007)
  • Erika - Destination Nowhere (2007)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Chris True: Erika Biography. allmusic.com. [dostęp 2016-06-15]. (ang.).
  2. ↑ a b Biography. imdb.com. [dostęp 2018-05-10].
  3. ↑ restaurant. famousbirthdays.com. [dostęp 2018-05-10].
  4. ↑ Oricon: best face. tokyograph.com. [dostęp 2007-09-12].
  5. ↑ idol Amuro Namie. networthstat.com. [dostęp 2018-05-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (18 maja 2018)].
  6. ↑ 増刊ヤングジャンプ 制服コレクション2001–2002YEAR BOOK. amazon.co.jp. [dostęp 2002-01-01].
  7. ↑ 週刊ヤングジャンプ カード　制コレ 2001 7up! 沢尻エリカ 2枚. amazon.co.jp. [dostęp 2023-07-28].
  8. ↑ 沢尻エリカ Fuji TV Visual Queen of the Year 2002. youtube.com. [dostęp 2023-07-28].
  9. ↑ Erika Sawajiri - Fuji Television Presents VISUAL QUEEN OF THE YEAR 2002. yesasia.com. [dostęp 2002-06-07].
  10. ↑ Hot Man. filmweb.pl. [dostęp 2018-05-17].
  11. ↑ Mondai no nai Watashitachi. filmweb.pl. [dostęp 2018-05-17].
  12. ↑ Ichi ritoru no namida. filmweb.pl. [dostęp 2018-05-17].
  13. ↑ Pacchigi!. kinenote.com. [dostęp 2018-05-17].
  14. ↑ Taiyou no Uta. filmweb.pl. [dostęp 2018-05-17].
  15. ↑ タイヨウのうた. oricon.co.jp. [dostęp 2018-05-13].
  16. ↑ Kaoru Amane. mwave.me. [dostęp 2018-05-17].
  17. ↑ FREE. oricon.co.jp. [dostęp 2018-05-13].
  18. ↑ Sawajiri Erika debut as “ERIKA”. jay-han.com. [dostęp 2007-06-09].
  19. ↑ Destination Nowhere. oricon.co.jp. [dostęp 2018-05-13].
  20. ↑ a b An inside look at Erika Sawajiri. tokyohive.com. [dostęp 2010-09-01].
  21. ↑ 沢尻エリカ、契約解除へ　重大違反が発覚. hochi.yomiuri.co.jp. [dostęp 2009-09-26].
  22. ↑ Erika Sawajiri Avex. j-station.com.br. [dostęp 2010-09-12].
  23. ↑ Erika Sawajiri to Return in 'Helter Skelter' Live Action Adaptation. hollywoodreporter.com. [dostęp 2012-11-01].
  24. ↑ a b 日本アカデミー賞公式サイト 2013. japan-academy-prize.jp. [dostęp 2023-08-03].
  25. ↑ L et M: Watashi ga Anata wo Aisuru Riyuu, Sono Hoka no Monogatari. filmweb.pl. [dostęp 2012-02-01].
  26. ↑ Akujo ni Tsuite. imdb.com. [dostęp 2012-04-30].
  27. ↑ Tokeiya no Musume. filmweb.pl. [dostęp 2013-11-18].
  28. ↑ First Class. filmweb.pl. [dostęp 2014-04-19].
  29. ↑ Shinjuku swan. filmweb.pl. [dostęp 2018-05-16].
  30. ↑ Shinjuku Swan (manga). animenewsnetwork.com. [dostęp 2018-05-16].
  31. ↑ Yokoso, wagaya e. filmweb.pl. [dostęp 2018-05-16].
  32. ↑ Erika Sawajiri and Mayu Watanabe to Play Lovers in New Drama Special. aramajapan.com. [dostęp 2018-05-16].
  33. ↑ Moumoku No Yoshinori Sensei-Hikari Wo Ushinatte Kokoro Ga Mieta-. hmv.co.jp. [dostęp 2018-05-16].
  34. ↑ Haha ni Naru. filmweb.pl. [dostęp 2018-05-17].
  35. ↑ Funohan (2017). mydramalist.com. [dostęp 2018-05-17].
  36. ↑ Funohan. filmweb.pl. [dostęp 2018-05-17].
  37. ↑ Neko wa Daku Mono. mydramalist.com. [dostęp 2018-05-17].
  38. ↑ Taberu Onna. imdb.com. [dostęp 2018-05-17].
  39. ↑ Film Oku Otoko. japanesestation.com. [dostęp 2018-05-17].
  40. ↑ Hagetaka. imdb.com. [dostęp 2023-07-28].
  41. ↑ No Longer Human. filmweb.pl. [dostęp 2023-07-29].
  42. ↑ Shiroi Kyotō. filmweb.pl. [dostęp 2023-07-29].
  43. ↑ NHK to delay start of drama to reshoot scenes played by arrested actress Erika Sawajiri. mainichi.jp. [dostęp 2019-11-26].
  44. ↑ a b Japanese actress Erika Sawajiri given suspended term for drug possession. japantimes.co.jp. [dostęp 2020-02-06].
  45. ↑ 沢尻エリカ被告に懲役１年６月求刑「女優復帰考えていない」. sanspo.com. [dostęp 2020-01-31].
  46. ↑ married. famousbirthdays.com. [dostęp 2018-05-10].
  47. ↑ 沢尻エリカ、緊急会見「来年は心機一転、仕事頑張る」. excite.co.jp. [dostęp 2013-12-28].
  48. ↑ Japanese actress Erika Sawajiri arrested for suspected drug possession: NHK. reuters.com. [dostęp 2019-11-16].
  49. ↑ Japan actress Erika Sawajiri admits to using MDMA, other illegal drugs. mainichi.jp. [dostęp 2019-11-17].
  50. ↑ Actress Erika Sawajiri admits taking illegal drugs for over 10 years. english.kyodonews.net. [dostęp 2019-11-18].
  51. ↑ 沢尻エリカ被告に懲役１年６か月求刑 女優復帰「考えてない」. nhk.or.jp. [dostęp 2020-01-31].
  52. ↑ 沢尻エリカ被告の有罪確定、控訴せず「更生に向けて努力することが自分のできる唯一の償い」. sanspo.com. [dostęp 2020-02-21].
  53. ↑ 沢尻エリカ被告「別に…」騒動時すでに薬物使用疑い. nikkansports.com. [dostęp 2020-01-31].
  54. ↑ a b c Erika Sawajiri: Inside the head of Japan's outspoken star. cnngo.com. [dostęp 2010-09-01].
  55. ↑ エリカ様テレ朝インタビューで泣いた. headlines.yahoo.co.jp. [dostęp 2007-10-04].
  56. ↑ 沢尻エリカ、契約解除へ　重大違反が発覚. hochi.yomiuri.co.jp. [dostęp 2009-09-26].
  57. ↑ Japanese go nuts over ‘Note’. variety.com. [dostęp 2007-10-06].
  58. ↑ 沢尻エリカ、長沢と10代の時代. nikkansports.com. [dostęp 2005-12-29].
  59. ↑ 報知映画賞　歴代受賞一覧. hochi.co.jp. [dostęp 2014-11-17].
  60. ↑ Yokohama Film Festival. imdb.com. [dostęp 2022-01-23].
  61. ↑ 2005年度　＜第７９回＞キネマ旬報ベスト・テン表彰式. report.cinematopics.com. [dostęp 2006-02-12].
  62. ↑ 日本アカデミー賞公式サイト 2006. japan-academy-prize.jp. [dostęp 2023-05-26].
  63. ↑ 東京スポーツ　映画大賞. tokyo-sports.co.jp. [dostęp 2012-04-20].
  64. ↑ エランドール賞歴代受賞者一覧. producer.or.jp. [dostęp 2014-08-13].
  65. ↑ GOLDEN ARROW AWARDS 受賞者一覧. j-magazine.or.jp. [dostęp 2010-10-31].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Erika_Sawajiri&oldid=73159684”