Eufrozyna z Aleksandrii

Święta
Eufrozyna z Aleksandrii

Dziewica
Fresk świętej Eufrozyny w Kościele greckokatolickim
Data i miejsce urodzenia	ok. 414 Aleksandria, Egipt
Data śmierci	ok. 470
Czczona przez	Kościół katolicki Cerkiew prawosławną
Wspomnienie	w Kościele katolickim — 1 stycznia i 11 lutego w Cerkwi prawosławnej — 15 lutego i 25 września

Eufrozyna z Aleksandrii (gr. Ἁγια Ευφροσύνη, cs. Ewfrosinija Aleksandrijskaja, ur. ok. 414 po n. Chr., zm. ok. 470) – święta Kościoła katolickiego i prawosławnego, która ubrana w męskie szaty wiodła życie jako eremita w klasztorze koło Aleksandrii.

Życie

Święta Eufrozyna urodziła się ok. 414 roku w Aleksandrii. W wieku 18 lat uciekła w męskim stroju do pobliskiego klasztoru, ponieważ ojciec chciał ją wydać za mąż. W porozumieniu z przełożonym przywdziała szaty mnicha i jako brat Smaragd żyła w odosobnieniu według reguły eremitów. Z jej kierownictwa duchowego korzystali odwiedzający klasztor chrześcijanie, w tym jej ojciec. Prowadziła bardzo surowy tryb życia ascetycznego i zmarła ok. 470 roku, przeżywszy 38 lat w klasztorze.

Kult

Śmierć św. Eufrozyny (w habicie karmelitańskim), rycina z XVII w.

Kult św. Eufrozyny, znany w średniowiecznej Europie, odżył w czasach nowożytnych dzięki klasztorowi w Beaulieu koło Compiègne, gdzie czczono jej relikwie. Jej wspomnienie liturgiczne przyjęli za własne karmelici, dlatego w ikonografii zachodniej bywała przedstawiana w habicie karmelitańskim. Obchód według Martyrologium Romanum 1 stycznia i 11 lutego, a według Menologium graecorum 25 września. W liturgii karmelitańskiej była czczona 2 stycznia jako Eufrozyna, Dziewica naszego Zakonu.