Ewa Helwich

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ewa Helwich
Ilustracja
Państwo działania

 Polska

Data urodzenia

1950

prof. dr hab. nauk medycznych
Specjalność: pediatria, choroby płuc i neonatologia
Doktorat

1982 – nauki medyczne
Instytut Matki i Dziecka

Habilitacja

1992 – nauki medyczne
Instytut Matki i Dziecka

Profesura

2002

nauczyciel akademicki
instytut badawczo-rozwojowy

Instytut Matki i Dziecka

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Ewa Małgorzata Helwich (ur. 1950) – polska lekarka, pediatra, pulmunolog, neonatolog, nauczyciel akademicki, profesor nauk medycznych.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1975 ukończyła studia medyczne na kierunku lekarskim w Akademii Medycznej w Warszawie. Specjalistka w zakresie pediatrii (I stopień w 1979 i II), chorób płuc (II stopień w 1984) oraz neonatologii (II stopień w 1989)[1].

Stopień doktora nauk medycznych uzyskała w 1982 w Instytucie Matki i Dziecka na podstawie rozprawy pt. Ocena przydatności elektrody jonoselektywnej chlorowej do diagnostyki zwłóknienia torbielowatego. W 1992 w tej samej jednostce naukowej uzyskała stopień doktora habilitowanego na podstawie pracy pt. Ocena przydatności przezciemiączkowych badań sonograficznych w diagnostyce uszkodzeń ośrodkowego układu nerwowego powstałych w okresie płodowym i okołoporodowym[2]. W 2002 otrzymała tytuł naukowy profesora[3]

W latach 1975-1983 pracowała w Klinice Pediatrii Instytutu Matki i Dziecka na stanowisku asystenta a następnie adiunkta. W latach 1983–1991 kierowała Kliniką Neonatologii w tym instytucie. Od 1991 była zatrudniona w Centrum Zdrowia Matki Polki na stanowisku Ordynatora Oddziału Klinicznego Neonatologii i Kierownika Pionu Neonatologii. Od 1997 jest Kierownikiem Kliniki Neonatologii i Intensywnej Terapii Noworodka w Instytucie Matki i Dziecka w Warszawie[4].

Członkini towarzystw naukowych w tym m.in.: Polskiego Towarzystwa Neonatologicznego (członkini zarządu) i Polskiego Towarzystwa Medycyny Perinatalnej (w latach 2003–2006 pełniła funkcję prezesa tego towarzystwa)[2].

Wieloletnia członkini Rady Naukowej Instytutu Matki i Dziecka (w kadencji 2008-2011 przewodnicząca) oraz Rady Naukowej Instytut „Pomnik – Centrum Zdrowia Dziecka”[5].

W latach 1995-1997 konsultant wojewódzki w dziedzinie neonatologii dla województwa łódzkiego, a w latach 1997–2001 konsultant wojewódzki w dziedzinie neonatologii dla województwa mazowieckiego. Od 2001 konsultant krajowy w dziedzinie neonatologii[6].

Członkini powołanego przez Ministra Zdrowia Zespołu do spraw Szczepień Ochronnych[7].

Autorka lub współautorka ponad 200 publikacji, w tym prac poglądowych i rozdziałów w podręcznikach. Główne kierunki zainteresowań, to wczesne uszkodzenia mózgu, ich ewolucja kliniczna i wpływ na rozwój[4].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Centralny Rejestr Lekarzy [online], rejestr.nil.org.pl [dostęp 2022-07-28].
  2. a b Prof. dr hab. Ewa Helwich, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2022-07-28].
  3. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 19 kwietnia 2002 r. o nadania tytułu naukowego profesora nr 115-5-02 (M.P. z 2002 r. nr 22, poz. 381).
  4. a b Prof. dr hab. med. Ewa Helwich - Fundacja Wcześniak Rodzice-Rodzicom [online] [dostęp 2022-07-28] (pol.).
  5. Skład Rady Naukowej [online], IPCZD [dostęp 2022-10-06] (pol.).
  6. Konsultanci krajowi - Ministerstwo Zdrowia - Portal Gov.pl [online], Ministerstwo Zdrowia [dostęp 2022-07-28] (pol.).
  7. Zarządzenie Ministra Zdrowia z dnia 30 sierpnia 2019 r. w sprawie powołania Zespołu do spraw Szczepień Ochronnych. Dziennik Urzędowy Ministra Zdrowia. [dostęp 2020-12-29].
  8. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 16 listopada 2011 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2012 r. poz. 338).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]