Feliks Langenfeld (urzędnik)

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Feliks Langenfeld
Felix Langenfeld
Ilustracja
oficjał ewidencji
Data i miejsce urodzenia

11 stycznia 1850
Königsau

Data i miejsce śmierci

16 marca 1930
Sanok

Przebieg służby
Siły zbrojne

C. K. Obrona Krajowa

Stanowiska

starszy oficjał ewidencyjny w starostwie c. k. powiatu sanockiego

Odznaczenia
Krzyż Zasługi Cywilnej (w czasie pokoju) Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Sił Zbrojnych i Żandarmerii 1898 (Austro-Węgry) Odznaka za 18-letnią Służbę Wojskową (Austro-Węgry) Krzyż Jubileuszowy Wojskowy

Feliks Langenfeld (ur. 11 stycznia 1850 w Königsau, zm. 16 marca 1930 w Sanoku) – wojskowy urzędnik C. K. Obrony Krajowej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Feliks Langenfeld[a] urodził się 11 stycznia 1850 w Königsau[1][2][3]. Był synem Gaspara i Katarzyny[1]. Pochodził z rodziny austriackich osadników rolniczych, osiadłych w galicyjskim Königsau (później Równe)[1].

W C. K. Obronie Krajowej od około 1889 jako Feldwebel powiatowy batalionu obrony krajowej nr 62 ze Stanisławowa był przydzielony do urzędu starostwa powiatu nadwórniańskiego (początkowo w charakterze prowizorycznym[4])[5][6][7][8]. Od okołu 1894 był przydzielony do starostwa w Nadwórnej jako wojskowy pułku piechoty obrony krajowej nr 20 ze Stanisławowa[9][10][11][12]. Został awansowany na oficjała ewidencji obrony krajowej z dniem 1 września 1898[13]. Około 1898/1899 był eksponowany z powiatowej komendy uzupełniającej obrony krajowej nr 36 w Kołomyi do pracy w starostwie w Nadwórnej[14]. Od około 1899 był eksponowany z powiatowej komendy uzupełniającej obrony krajowej nr 17 w Rzeszowie do pracy w starostwie c. k. powiatu sanockiego z siedzibą w Sanoku[15][16]. Od około 1901 był tam eksponowany z powiatowej komendy uzupełniającej obrony krajowej nr 18 w Przemyślu[17][18][19][20][21][22][23][24][25]. Ze stanowiska starszego oficjała ewidencyjnego starostwa w Sanoku w październiku 1910 został przeniesiony w stan spoczynku[26][27].

Od około 1876 był żonaty z urodzoną w Bolechowie Emilią z domu Sedlak (zm. 13 lutego 1925 w wieku 70 lat)[28][29][30][1][2]. Mieli dzieci: Gizelę Marię (1878-1950, od 1906 zamężna z Władysławem Baczyńskim, lustratorem przy starostwie c. k. powiatu sanockiego)[31][32], Herminę Helenę (ur. 1882, od 1904 zamężna z Konradem Sadowskim[33], zm. 8 maja 1913 w wieku 30 lat)[34][35], Rudolfa Józefa (1886-1905, absolwent C. K. Gimnazjum w Sanoku z 1905)[36][37][38][39], Feliksa (1888-1936, oficer wojskowy), Marię Jadwigę (1892-1904)[40][2], Zofię (ur. 1894, nauczycielka, zamężna z Józefem Śmiechowskim, zm. 14 czerwca 1923 w wieku 28 lat)[41][42], Karola Ludwika (ur. ok. 1896, nauczyciel ludowy, zm. 27 listopada 1921 w wieku 25 lat)[43][44].

Grobowiec Langenfeldów w Sanoku

Jako emerytowany starszy oficjał ewidencji Obrony Krajowej uchwałą Rady Miejskiej w Sanoku z 1919 został uznany przynależnym do gminy Sanok[3]. Zmarł 16 marca 1930 w Sanoku[30][45][1]. Został pochowany 18 marca 1930 na cmentarzu przy ul. Rymanowskiej w Sanoku[30].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

austro-węgierskie

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ W ewidencji wojskowych C. K. Obrony Krajowej był określany w języku niemieckim jako „Felix Langenfeld”.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e Feliks Langenfeld: Trzy pokolenia Feliksów. felikslangenfeld.blogspot.com, 2013-12-29. [dostęp 2017-07-01].
  2. ↑ a b c Feliks Langenfeld. geni.com. [dostęp 2017-07-01].
  3. ↑ a b Księga przynależnych do gminy Królewskiego Wolnego Miasta Sanoka. s. 280 (poz. 109).
  4. ↑ Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1890. Wiedeń: 1890, s. 251.
  5. ↑ Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1891. Wiedeń: 1891, s. 266.
  6. ↑ Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1892. Wiedeń: 1892, s. 278.
  7. ↑ Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1893. Wiedeń: 1893, s. 306.
  8. ↑ Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1894. Wiedeń: 1894, s. 324.
  9. ↑ Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1895. Wiedeń: 1895, s. 320.
  10. ↑ Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1896. Wiedeń: 1896, s. 318.
  11. ↑ Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1897. Wiedeń: 1897, s. 331.
  12. ↑ Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1898. Wiedeń: 1898, s. 349.
  13. ↑ Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1899. Wiedeń: 1899, s. 626.
  14. ↑ Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1899. Wiedeń: 1899, s. 70.
  15. ↑ a b c Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1900. Wiedeń: 1900, s. 61.
  16. ↑ a b Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1901. Wiedeń: 1901, s. 75.
  17. ↑ Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1902. Wiedeń: 1902, s. 76.
  18. ↑ Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1903. Wiedeń: 1903, s. 77.
  19. ↑ Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1904. Wiedeń: 1904, s. 79.
  20. ↑ Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1905. Wiedeń: 1905, s. 79.
  21. ↑ Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1906. Wiedeń: 1906, s. 85.
  22. ↑ Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1907. Wiedeń: 1907, s. 83.
  23. ↑ Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1908. Wiedeń: 1908, s. 83.
  24. ↑ a b Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1909. Wiedeń: 1909, s. 85.
  25. ↑ Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1910. Wiedeń: 1910, s. 85.
  26. ↑ CK Gimnazjum Państwowe Wyższe w Sanoku. Katalog główny, rok szkolny 1900/1901 (zespół 7, sygn. 27). AP Rzeszów – O/Sanok, s. 192.
  27. ↑ Kronika. Przeniesienia i mianowania. „Tygodnik Ziemi Sanockiej”. Nr 27, s. 3, 30 października 1910. 
  28. ↑ Księga Zmarłych 1904–1934 Sanok. T. J. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 296 (poz. 23).
  29. ↑ Księga zmarłych i pochowanych w Sanoku na cmentarzu przy ul. Rymanowskiej i Matejki od 1895 do 1952 r.. Sanok. s. 200 (poz. 2975).
  30. ↑ a b c Księga Zmarłych 1904–1934 Sanok. T. J. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 348 (poz. 35).
  31. ↑ Księga małżeństw rz. kat. Sanok (1905–1912). Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 13 (poz. 56).
  32. ↑ Księga Zmarłych 1946–1958 Sanok. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 312 (poz. 83).
  33. ↑ Księga małżeństw parafii rzymskokatolickiej w Sanoku (1888–1905). Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku. s. 223 (poz. 41).
  34. ↑ Księga Zmarłych 1904–1934 Sanok. T. J. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 145 (poz. 67).
  35. ↑ Księga zmarłych i pochowanych w Sanoku na cmentarzu przy ul. Rymanowskiej i Matejki od 1895 do 1952 r.. Sanok. s. 92 (poz. 1354).
  36. ↑ CK Gimnazjum Państwowe Wyższe w Sanoku. Katalog główny, rok szkolny 1900/1901 (zespół 7, sygn. 27). AP Rzeszów – O/Sanok, s. 351.
  37. ↑ CK Gimnazjum Państwowe Wyższe w Sanoku. Katalog główny, rok szkolny 1901/1902 (zespół 7, sygn. 29). s. 502.
  38. ↑ 24. Sprawozdanie Dyrektora C.K. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1904/1905. Sanok: 1905, s. 49, 61.
  39. ↑ Księga Zmarłych 1904–1934 Sanok. T. J. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 19 (poz. 126).
  40. ↑ Księga Zmarłych 1904–1934 Sanok. T. J. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 1 (poz. 91).
  41. ↑ Księga Zmarłych 1904–1934 Sanok. T. J. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 279 (poz. 14).
  42. ↑ Księga zmarłych i pochowanych w Sanoku na cmentarzu przy ul. Rymanowskiej i Matejki od 1895 do 1952 r.. Sanok. s. 190 (poz. 2820).
  43. ↑ Księga Zmarłych 1904–1934 Sanok. T. J. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 264 (poz. 18).
  44. ↑ Księga zmarłych i pochowanych w Sanoku na cmentarzu przy ul. Rymanowskiej i Matejki od 1895 do 1952 r.. Sanok. s. 180 (poz. 2675).
  45. ↑ Indeks do ksiąg zmarłych od roku 1914. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. L 1930 (Tom J, s. 398, poz. 35).
  46. ↑ Przy okazji przeniesienia w stan spoczynku, za wierną 40-letnią służbę. Kronika. Odznaczenie. „Tygodnik Ziemi Sanockiej”. Nr 29, s. 3, 13 listopada 1910. 
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Feliks_Langenfeld_(urzędnik)&oldid=72249557”