Finał Pucharu Polski w piłce nożnej 1974
| |||
| Dyscyplina | |||
|---|---|---|---|
| Turniej | |||
| |||
| |||
| Obiekt | |||
| Data | |||
| Sędzia | |||
Finał Pucharu Polski w piłce nożnej 1974 – mecz piłkarski kończący rozgrywki Pucharu Polski 1973/1974 oraz mający na celu wyłonienie triumfatora tych rozgrywek, który został rozegrany 11 sierpnia 1974 roku na Stadionie Wojska Polskiego w Warszawie, pomiędzy Ruchem Chorzów a Gwardią Warszawa. Trofeum po raz 1. wywalczył Ruch Chorzów, który uzyskał tym samym prawo gry w Pucharze Zdobywców Pucharów 1974/1975.
Droga do finału[edytuj | edytuj kod]
| Ruch Chorzów | Runda | Gwardia Warszawa | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Data | Przeciwnik | Wynik | Data | Przeciwnik | Wynik | |
| 01.09.1973 | Stal Sanok | 4:0 | 1/16 finału | 01.09.1973 | Motor Lublin | 3:1 |
| 28.11.1973 | Urania Ruda Śląska | 5:0 | 1/8 finału | 28.11.1973 | GKS Katowice | 1:0 |
| 14.03.1974 | Garbarnia Kraków | 3:0 | Ćwierćfinał | 06.03.1974 | ŁKS Łódź | 1:0 |
| 17.07.1974 | Górnik Zabrze | 2:2 k. 7:6 | Półfinał | 17.07.1974 | Stal Rzeszów | 1:0 |
Tło[edytuj | edytuj kod]
W finale rozgrywek zmierzyli się ze sobą Ruch Chorzów i Gwardia Warszawa. Faworytem meczu był Ruch Chorzów, który kilka dni wcześniej zdobył mistrzostwo Polski, natomiast Gwardia Warszawa w tabeli ligowej I ligi 1973/1974 zajęła 9. miejsce, w związku z czym triumf w rozgrywkach był jedyną szansą na występ w europejskich pucharach.
Mecz[edytuj | edytuj kod]
Przebieg meczu[edytuj | edytuj kod]
Mecz odbył się 11 sierpnia 1974 roku na Stadionie Wojska Polskiego w Warszawie. Sędzia głównym spotkania był Marian Środecki. W 3. minucie zawodnik Ruchu Chorzów, Jan Benigier miał okazję do zdobycia gola, jednak nie zdołał z prawej strony skierować piłki do pustej bramki[1]. Przez prawie 30 minut na boisku działo się niewiele, aż w 35. minucie zawodnik Gwardii Warszawa, Jan Sroka oddał groźny strzał, który został obroniony przez bramkarza drużyny przeciwnej, Piotra Czaję, natomiast zawodnik Ruchu Chorzów, Bronisław Bula pod koniec pierwszej połowy miał dwie świetne okazje do zdobycia gola, których nie wykorzystał[1].
W drugiej połowie przewaga w grze zdecydowanie należała do drużyny Niebieskich. W 49. minucie po dośrodkowaniu Bronisława Buly z prawego skrzydła do piłki na polu karnym dobiegł Joachim Marx, który ostrym strzałem trafił w róg, otwierając tym samym wynik meczu na 1:0 dla drużyny Niebieskich[1]. Niecałą minutę później ten sam zawodnik minął trzech zawodników drużyny przeciwnej i z linii pola karnego oddał strzał w lewy róg, po czym piłka otarła się o słupek i wpadła do siatki i tym wynik został podwyższony na 2:0[1].
Wynik nie uległ zmianie, choć w 56. i 57. minucie okazję do zdobycia gola mieli odpowiednio Mirosław Polaków i Stanisław Dawidczyński z Gwardii Warszawa – w świetnej formie był bramkarz drużyny przeciwnej, Piotr Czaja[1].
Szczegóły meczu[edytuj | edytuj kod]
| 11 sierpnia 1974 17:00
|
Ruch Chorzów |
2:0 0:0
|
Gwardia Warszawa | Stadion Wojska Polskiego, Warszawa Widzów: 8 000 Sędzia:  Marian Środecki (Wrocław)
|
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Puchar Polski w piłce nożnej 1973/1974 Zwycięzcy |
|---|
| Ruch Chorzów 2. Tytuł |
Po meczu[edytuj | edytuj kod]
Triumfatorem rozgrywek został Ruch Chorzów, który tym samym jako trzeci klub w historii polskiej piłki nożnej (po Górniku Zabrze i Legii Warszawa) zdobył dublet (mistrzostwo i Puchar Polski)[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f Chorzów stolicą polskiego futbolu. Puchar Polski też dla Ruchu po zwycięstwie nad Gwardią 2:0. „Trybuna Robotnicza”. 189, s. 8, 1974-08-12.