Fiodor Mortin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Fiodor Mortin
Федор Константинович Мортин
generał porucznik generał porucznik
Data i miejsce urodzenia

2 maja 1918
Krasnaja Polana, obwód gorkowski

Data śmierci

31 grudnia 1991

Przebieg służby
Lata służby

1941–1982

Formacja

Armia Czerwona
KGB

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Order Lenina Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Czerwonej Gwiazdy Order Czerwonej Gwiazdy

Fiodor Konstantinowicz Mortin, ros. Федор Константинович Мортин (ur. 2 maja 1918 we wsi Krasnaja Polana w obwodzie gorkowskim, zm. 31 grudnia 1991) – oficer radzieckich organów bezpieczeństwa i wywiadu, generał porucznik.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1937 ukończył Arzamasski Państwowy Instytut Pedagogiczny, a w 1947 Wojskową Akademię Dyplomatyczną Armii Radzieckiej. Walczył podczas II wojny światowej.

Pracę w organach bezpieczeństwa rozpoczął w 1947, do 1950 przebywał na placówkach zagranicznych. Od 1950 do 1954 pracował w aparacie Komitetu Centralnego KPZR, po czym ponownie powrócił do służb specjalnych – objął stanowisko zastępcy szefa Pierwszego Zarządu Głównego (wywiad zagraniczny), a następnie w 1958 – pierwszego zastępcy szefa tego zarządu. Od 1966 do 1967 kierował Szkołą Nr 101. W 1971 roku zastąpił na stanowisku szefa Pierwszego Zarządu Głównego Aleksandra Sacharowskiego. Na czele Zarządu stał do 13 listopada 1974[1], zastąpił go gen. armii Władimir Kriuczkow. Pozostał w Komitecie Bezpieczeństwa Państwowego jako starszy konsultant w Grupie Konsultantów, w 1982 przeszedł na emeryturę.

Nagrody i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Leszek Pawlikowicz: Aparat Centralny 1. Zarządu Głównego KGB jako instrument realizacji globalnej strategii Kremla 1954-1991. Warszawa: Oficyna wydawnicza RYTM Sp z o.o., 2013. ISBN 978-83-7399-588-8.