Franciszek Katkowski

Franciszek Katkowski

porucznik
Data i miejsce urodzenia	1906 Witebsk
Data i miejsce śmierci	1944 Praga
Przebieg służby
Lata służby	1932–1944
Siły zbrojne	Armia Czerwona ludowe Wojsko Polskie
Jednostki	3 pułk piechoty
Stanowiska	dowódca kompanii w 3 pp
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa: bitwa pod Lenino walki o Warszawę (1944) †
Odznaczenia

Franciszek Katkowski (ur. w 1906 w Witebsku, zm. w połowie września 1944 na Pradze) – oficer, uczestnik II wojny światowej w szeregach Armii Czerwonej i Wojska Polskiego. Kawaler orderu Virtuti Militari.

Syn Włodzimierza Katkowskiego, Polaka mieszkającego z rodziną w Witebsku w Rosji. Edukację zakończył, jako absolwent instytutu Ekonomiki i Planowania w Mińsku i rozpoczął pracę jako ekonomista. W 1932 roku został powołany do służby w Armii Czerwonej. Po ukończeniu szkoły dowódców w Bobrujsku zadecydował o kontynuowaniu kariery w wojsku. Po ataku III Rzeszy na Związek Radziecki, walczył na froncie do lutego 1943 roku. Służbę frontową przerwało leczenie z powodu odniesionych ran.

W czerwcu 1943 roku jako Polak z pochodzenia, został skierowany przez dowództwo ACz do armii polskiej utworzonej w ZSRR. Powierzono mu dowództwo kompanii w 3 pułku piechoty. W trakcie bitwy pod Lenino, został ciężko ranny w klatkę piersiową. Po bitwie został odznaczony Medalem „Zasłużony na Polu Chwały”. Następnie przeszedł wraz z 3 pp szlak bojowy zakończony na warszawskiej Pradze. Prawdopodobnie poległ 11 września 1944 roku w trakcie szturmu na pozycje niemieckie.

Ordery i odznaczenia

• Order Czerwonej Gwiazdy
• Medal „Zasłużonym na Polu Chwały”
• Virtuti Militari V klasy (pośmiertnie)

Bibliografia

• Jerzy Rydłowski: Żołnierze lat wojny i okupacji. Warszawa: 1971.