Franz Betzhold

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Franz August Otto Betzhold – niemiecki agronom działający w Królestwie Polskim i Galicji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z Meklemburgii. Dr nauk gospodarstwa wiejskiego, ukończył studia na uniwersytecie w Oxfordzie. W latach 30. XIX wieku radca rolnictwa i leśnictwa, dyrektor ds. leśnictwa i gospodarki rolnej Wielkiego Księstwa Mecklenburg-Schwerin[1]. Dyrektor fabryki likieru na Węgrzech[2], następnie administrator dóbr na Morawach oraz dóbr Osiek (należących do klarysek) koło Kątów w Galicji (1840-1842)[3]. Jako wysokiej klasy specjalista został w 1842 sprowadzony przez Piotra Steinkellera do Królestwa Polskiego[4], gdzie zarządzał dobrami Podolany i Żarki. Tym ostatnim majątkiem kierował przez wiele lat doprowadzając go do kwitnącego stanu poprzez meliorację łąk i pastwisk, wprowadzenie płodozmianu, rozwój cukrownictwa i uprawy buraków[5]. Był także doradcą właściciela Koniecpola Tomasza Potockiego m.in. przy produkcji cukru, uprawie buraków cukrowych, a także prowadzeniu prac melioracyjnych[4]. Od lat 50. XIX wieku wraz z żoną czynnie uczestniczył w życiu zboru protestanckiego w Warszawie[6]. Prowadził Skład Nasion przy ulicy Senatorskiej w Warszawie. Członek Towarzystwa Rolniczego w Królestwie Polskim (1858-1861). Członek korespondent Galicyjskiego Towarzystwa Gospodarskiego (1846-1890)[7]. Członek towarzystw ekonomicznych w Petersburgu, Moskwie, Mitawie, Stuttgarcie, Grazu i Innsbrucku[8]. Współpracownik "Agronomische Zeitung" (1858), oraz czasopisma "Korres­pondent Handlowy, Rolniczy i Przemysłowy" (1855). Ożeniony z Marią z domu Theiss, mieli syna Johanna.

Kawaler pruskiego orderu Orła Czerwonego klasy IV (1852)[9].

Niektóre prace autorstwa Franza Betzholda[edytuj | edytuj kod]

  • Feuilleton. Aus dem Gebiete der Landwirtschaft. (Die Rübenzukkerfabrikation in Mähren.), "Allgemeine Theaterzeitung" Nr 82 z 6 kwietnia 1841, s. 364
  • Die deutschen Handels- und Gewerbspflanzen, oder Anleitung zur Kultur der wichtigsten Gespinnst-, Öl-, Farbe-, Gewürz- und sonstigen Fabrikspflanzen, Berlin 1842
  • Die deutschen Handels- und Gewerbspflanzen, oder Anleitung zur Kultur der wichtigsten Gespinnst-, Öl-, Farbe-, Gewürz- und sonstigen Fabrikspflanzen : Mit Angabe der botanischen Charakteristik, Klima, Boden, Lage, Bearbeitung des Bodens, Düngung, Fruchtfolge, Aussaat, Kultur, Ernte, Behandlung des Rohproduktes, Ertrag, Preis, Kulturkosten, Verwendung, technischen Zubereitung, Bestandtheile e[t]c. von und für jede Pflanze besonders, Brünn 1841
  • Co zastąpić może posiadaczom gruntowym gorzelnie? Albo opisanie Fabryki Cukru z buraków w Chrząstowie, należącej do hr. Potockiego i wprowadzonej tamże nowej metody maceracyjnej Donbasl’a jako metody najwięcej korzyści przynoszącej, najmniej kosztującej i nawet dla małych posiadaczy gruntu stosowanej, Warszawa 1845,

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. "Wochenblatt für Land- und Hauswirthschaft, Gewerbe und Handel", t.20, Sttutgart 1836, s. 32
  2. "Centralblatt des Landwirthschaftlichen Vereins in Bayern", Tom 30, s.167
  3. Alexander Lengerke, Amtlicher Bericht über die Versammlung deutscher Land- und Forstwirthe zu Doberan im September 1841, Berlin 1842, s. 469
  4. a b Zygmunt Przyrembel, Historia cukrownictwa w Polsce, t. 1, Warszawa 1927, s 34
  5. Wiesław Caban, Jarosław Kita, Ziemiaństwo Królestwa Polskiego wobec modernizacji rolnictwa. Stan i potrzeby badań, "Rocznik Łódzki" t. 66, 2017, s. 172, 174
  6. Ludwik Jenike, Kronika zboru ewangielicko-augsburskiego w Warszawie 1782 do 1890, Warszawa 1891, s, 90,105
  7. Provinzial-Handbuch der Königreich Galizien und Lodomerien für das Jahr 1850, s. 560; 1851, s. 625; 1852, s. 610; 1853, s. 618; 1854, s. 634; Handbuch des Lemberger Sttathalterei-Gebietes in Galizien für das Jahr 1855, s. 462; 1856, s. 208; 1857, s. 356; 1858, s. 250; 1859, s. 267; 1860, s. 270; 1861, s. 402; 1862, s. 414; 1863, s. 425; 1864, s. 434; 1865, s. 447; 1866, s. 462; Galizisches Provinzial-Hanbuch für das Jahr 1868, s. 808; 1869, s. 532-534; Szematyzm Królestwa Galicji i Lodomerii z Wielkim Księstwem Krakowskim na rok 1870, s. 569; 1871, s. 503; 1872, s. 501; 1873, s. 517; 1874, s. 561; 1875, s. 564; 1876, s. 574; 1877, s. 550; 1878, s. 538; 1879, s. 534; 1880, s. 541; 1881, s. 558; 1882, s. 559; 1883, s. 559; 1884, s. 543; 1885, s. 543; 1886, s. 543; 1887, s. 545; 1888, s. 545; 1889, s. 636; 1890, s. 636;
  8. Kronika Bibliograficzna, "Biblioteka Warszawska" t.1, 1845, s. 515
  9. Odznaczony, "Gazeta Codzienna" nr 135 z 22 maja 1852, s.1

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]