Przejdź do zawartości

Generał porucznik wojsk pancernych

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pagon na mundurze paradnym

Generał porucznik wojsk pancernych (ros. Генерал-лейтенант танковых войск) – stopień wojskowy w korpusie wyższych oficerów wojsk pancernych w Siłach Zbrojnych ZSRR w latach 1940–1984; niższy stopień to generał major wojsk pancernych, kolejny wyższy to generał pułkownik wojsk pancernych[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]