Generator Colpittsa
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/0e/Oscillator_Colpitts_1920.svg/180px-Oscillator_Colpitts_1920.svg.png)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/7d/Cc_colp2.svg/180px-Cc_colp2.svg.png)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e0/Cb_colp.svg/220px-Cb_colp.svg.png)
Generator Colpittsa – elektroniczny generator drgań, w którym obwód rezonansowy złożony jest z dwóch kondensatorów i cewki, a droga sprzężenia zwrotnego utworzona jest przez tę cewkę i jeden z kondensatorów. Nazwa pochodzi od nazwiska wynalazcy – Edwina Colpittsa[1]. Generator Colpittsa był realizowany dawniej w technice lampowej, a obecnie – tranzystorowej.
Opis teoretyczny[edytuj | edytuj kod]
Generator Colpittsa, podobnie jak inne generatory LC, składa się z urządzenia wzmacniającego (np. tranzystor bipolarny, tranzystor polowy, wzmacniacz operacyjny czy lampa próżniowa), którego wyjście podłączone jest do wejścia w pętli sprzężenia zwrotnego zawierającej równoległy obwód LC (obwód strojony), który działa jako filtr pasmowy do ustawiania częstotliwości oscylacji.
Częstotliwość drgań wytwarzanych przez generator Colpittsa wynosi:
Aby nastąpił rezonans, konieczne jest spełnienie warunku amplitudowego:
oraz częstotliwościowego:
gdzie oznacza konduktancję obciążenia generatora, natomiast transkonduktancję układu[2].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Edwin H. Colpitts, „Oscillation generator”, U.S.patent 1,624,537 (filed: 1 February 1918; issued: 12 April 1927). Dostępny on-line:[1].
- ↑ Stanisław Kuta red.: Elementy i układy elektroniczne. Kraków: Uczelniane Wydawnictwa Naukowo-Dydaktyczne AGH, 2000, seria: Część II. ISBN 83-88408-06-2.