Gerwazy Świderski
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
20 września 2018[1] |
| Odznaczenia | |
     
| |
Gerwazy Świderski (ur. 26 maja 1920 w Kobylinie, zm. 20 września 2018 we Wrocławiu[2]) – polski chirurg, prof. dr hab. n. med., uczestnik konspiracji niepodległościowej w czasie II wojny światowej.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Jego rodzicami byli Anna Orlicka (1895-1985) i Stanisław Świderski (1888-1960) powstaniec wielkopolski, a braćmi Zenon oraz Stefan[1].
Przed II wojną światową rozpoczął studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Poznańskiego[2].
W czasie kampanii wrześniowej pełnił funkcję dowódcy Batalionu w Punkcie Chirurgicznym w Łęczycy[1]. 25 września 1939 gen. Juliusz Rómmel mianował go na stopień podporucznika[2].
1939 - 1941 - pełnił obowiązki asystenta medycznego w Marysinie u dr. J. Luttelmanna[3].
1941 - 1943 - leczył ciężko chorego ojca (po więzieniu w Rawiczu, jako Powstańca Wielkopolskiego 1918-1919). Dr Świderski pracował wówczas w Zespole Majątków Rolniczych jako urzędnik biurowy[4].
1943 - 1946 - dr Świderski był zatrudniony w szpitalu w Krotoszynie przez chirurga dr H. Staegera z Rygi[4].
20-31.01.1945 - dr Świderski z narażeniem życia przechował w szpitalu, na oddziale zakaźnym, zbiegłego z niemieckiego transportu prof. dr Eugeniusza Wilczkowskiego[5].
Po zakończeniu wojny został pracownikiem Wydziału Lekarskiego i Wydziału Stomatologicznego Uniwersytetu Poznańskiego[2]. W 1951 uzyskał stopień doktora nauk medycznych a w 1960 habilitował się[1]. W 1985 otrzymał tytuł naukowy profesora[1]. W 1991 założył Klinikę Chorób Kręgosłupa we Wrocławiu[1].
Jako lekarz wojskowy dosłużył się stopnia pułkownika[2].
Był autorem 400 publikacji naukowych, w tym 13 książek[2].
W 1954 ożenił się z Krystyną Soldenhoff (ur. 1931), lekarką, córką płk. Kazimierza Soldenhoffa (1892-1938, kawalera Krzyża Virtuti Militari, uczestnika I wojny światowej i wojny polsko-bolszewickiej) oraz Haliny Zdrojewskiej (1903-1975). Gerwazy Świderski był ojcem Marii (ur. 1957 r.), lekarza medycyny i Pawła (ur. 1960), inżyniera[2].
Zmarł 20 września 2018 r. we Wrocławiu. 2 października 2018 został pochowany w Poznaniu[2].
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Medal „Millenium Medycyny Polskiej”[1]
- Medal XX-lecie Wyzwolenia Wielkopolski[1]
- Medal 10-lecia Polski Ludowej[1]
- Odznaka Grunwaldzka[1]
- Medal „Zwycięstwa i Wolności”[1]
- Medal za Warszawę[1]
- Medal za Popularyzację Wiedzy Lekarskiej[1]
- Złoty Krzyż Zasługi[1]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski[4]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p Zmarł pochodzący z Kobylina ppłk WP prof. dr hab. n. med. Gerwazy Świderski. nasze miasto. [dostęp 2019-01-01].
- ↑ a b c d e f g h Łukasz Cichy, 100 lat temu urodził się płk prof. dr hab. Gerwazy Świderski. Poznajcie jego barwne losy! [online], krotoszyn.naszemiasto.pl, 14 maja 2020 [dostęp 2021-05-11].
- ↑ Ośrodek Akson Stowarzyszenie Axis Wrocław, Strona internetowa [online].
- ↑ a b c Prof. dr hab. Gerwazy Świderski. aksonaxis.pl. [dostęp 2019-01-01].
- ↑ Andrzej Wilczkowski, Dymy nad kartofliskiem, 2005.
- Absolwenci Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Poznańskiego
- Ludzie urodzeni w Kobylinie
- Pochowani w Poznaniu
- Polscy chirurdzy
- Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski
- Odznaczeni Medalem 10-lecia Polski Ludowej
- Odznaczeni Medalem za Warszawę 1939–1945
- Odznaczeni Medalem Zwycięstwa i Wolności 1945
- Odznaczeni Odznaką Grunwaldzką
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi
- Polscy lekarze w kampanii wrześniowej
- Pułkownicy ludowego Wojska Polskiego
- Wykładowcy Wydziałów Lekarskiego i Farmaceutycznego Uniwersytetu Poznańskiego
- Urodzeni w 1920
- Zmarli w 2018