Grochowscy herbu Junosza

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Grochowscy herbu Junosza – staropolski ród szlachecki wywodzący się z ziemi przemyskiej[1][2][3]. Gniazdem rodziny była wieś Grochowce[1].

Za historycznego protoplastę rodu uznawany jest Piotr, sędzia ziemski przemyski[1], właściciel między innymi części wsi Grochowce oraz wsi Hermanowce i Kormanice. Pierwszy z jego synów Jan, stolnik przemyski, odziedziczył Hermanowce i zapoczątkował ród Hermanowskich. Franciszek, drugi syn odziedziczył Kormanice i dał początek rodowi Kormanickich. Trzeci syn, Janusz odziedziczył Grochowce i to on uważany jest za właściwego protoplastą Grochowskich-Junoszów[1][2].

Jedna z gałęzi rodu przeniosła się na Podlasie, inni częściowo na Litwę[1][3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Seweryn hr. Uruski: Rodzina • Herbarz szlachty polskiej. T. IV. Warszawa: Gebethner i Wolff, 1916, s. 386.
  2. a b Kasper Niesiecki: Herbarz Polski. T. 4. Lipsk: J. N. Bobrowicz, 1839–1845, s. 280-284.
  3. a b Adam Boniecki: Herbarz Polski. T. 7. Warszawa: Gebethner i Wolf, 1900, s. 80.